fwto

Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

Lincoln (2012)


Πρωταγωνιστούν: Daniel-Day Lewis, Tommy Lee Jones, Sally Field
Σκηνοθεσία: Steven Spielberg
Εναλλακτικός τίτλος: "Γιατί να είμαι υποχρεωμένη, επί 2,5 ώρες, να μάθω την Αμερικανική ιστορία;"

Υπόθεση: Βρισκόμαστε στα 1865, όπου ο αιματηρός αμερικανικός Εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των Βόρειων και Νότιων, διαφαίνεται να τελειώνει. Ο 16ος πρόεδρος της Αμερικής, Abraham Lincoln, παλεύει να δώσει ένα τέλος σε αυτή την αιματοχυσία κι να ενώσει και πάλι το Έθνος του, ενώ βάζει ένα προσωπικό στοίχημα με τον εαυτό του, να καταφέρει να περάσει την περίφημη 13η Τροποποίηση του Συντάγματος με το οποίο καταργείται η δουλεία κι αναγνωρίζεται η ελευθερία και η ισότητα των νέγρων κατοίκων της χώρας. Μέσα από την ταινία, παρακολουθούμε την στάση και τον χαρακτήρα που κρατά ο Πρόεδρος σε όλο αυτό καθώς και το "αλισβερίσι" μεταξύ των Δημοκρατικών και των Ρεμπουμπλικανών πολιτικών και τις όποιες δολοπλοκίες, εντάσεις, διαφθορά και ενδοκομματικές-και όχι μόνο-βεντέτες προέκυψαν για την επίτευξη αυτού του οράματος-στόχου του Lincoln...

Για πες, για πες: Ολοκληρώνω το μίνι αφιέρωμα-τριλογία στον Daniel-Day Lewis με την ταινία που του χάρισε το 3ο Όσκαρ στην καριέρα του κι τον κατέταξε πρώτο στην κορυφή εναντίον όλων, αφού είναι ο μοναδικός, άνδρας, ηθοποιός που κατάφερε να κάνει κάτι τέτοιο! Και, χωρίς να θέλω να καταντήσω γραφική αλλά, ναι, το άξιζε απόλυτα! Είναι ταλεντάρα, είναι ηθοποιάρα και πρέπει απλά να υποκλινόμαστε στο ταλέντο του! Τελεία και παύλα! Πραγματικά, αναρωτιέμαι αν έχει υπάρξει ποτέ ταινία του στην οποία να ήταν κακός! Δεν θα πω τίποτα άλλο για τον Lewis, γιατί καταντάω κουραστική, πέρα του ότι αξίζει να δεις αυτή την ταινία για να χεις την τιμή να παρακολουθήσεις μια μεγάλη ερμηνεία! Αλλά, δυστυχώς...ως εκεί φτάνουν οι λόγοι που μπορώ να σου προτείνω να την δεις! Εκτός κι αν είσαι Ελληνο-αμερικάνος πολίτης, γνωρίζεις δηλ. ήδη την ιστορία και τις συνταγματικές-πολιτικές διατάξεις αυτού του λαού ή, έστω, για κάποιον ανεξήγητο λόγο, έχεις γνώση της αμερικανικής ιστορίας! Διότι μόνο τότε θα μπορέσεις να καταλάβεις τι ακριβώς γίνεται σε αυτή την ταινία, ποιοι είναι όλοι αυτοί που αναφέρει, γιατί λειτουργεί έτσι το Σύνταγμά τους και, ίσως έτσι, βρεις ένα νόημα σε αυτό το...δυόμιση (!!!) ωρών εθνικιστικό παραλήρημα που, φαίνεται να τους έχει πιάσει όλους, σε αυτή την ταινία! Οκ...ίσως να γίνομαι λιγάκι υπερβολική γιατί, ομολογουμένως, έχουμε δει και χειρότερα εκτρώματα αμερικανικής περηφάνιας και εθνικιστικής έξαρσης αυτού του λαού, σε προηγούμενα δείγματα ταινιών αλλά, ειλικρινά αναρωτιέμαι...βρέθηκε κανένας άνθρωπος (που να μην είναι Αμερικανός εννοώ!) που να βρήκε κάτι για να ταυτιστεί με αυτή την ταινία; Καταρχάς, έτσι όπως αφηγείται τα γεγονότα, είναι σαν να θεωρεί δεδομένο, ότι όλοι ξέρουν ποιος ήταν ο Lincoln, τι ήταν αυτός ο Εμφύλιος πόλεμος, ποιοι ήταν οι Βόρειοι και οι Νότιοι, οι Δημοκρατικοί και οι Ρεπουμπλικανοί ή, ακόμη, ποιοι ήταν όλοι αυτοί που αναφέρονται στην ταινία κι εμείς θα έπρεπε να τους ξέρουμε κιόλας! Άσε δε, που συχνά δεν γινόταν ξεκάθαρο ποιοι ήταν υπέρ της πρότασης του Lincoln και ποιοι όχι, (συνέβαλε σε αυτό και η συνεχής εναλλαγή σκηνών με τις δολοπλοκίες που παίχτηκαν προκειμένου να καταφέρουν οι συνεργάτες του Lincoln, να συγκεντρώσουν την πολυπόθητη πλειοψηφία που χρειαζόταν, ώστε να περάσει η τροποποίηση αυτή) και, ενώ αρχικά έλεγες: "ααα! ο τάδε είναι υπέρ του", τελικά στο τέλος κατέληγε να είναι το άκρως αντίθετο! Με λίγα λόγια...δεν αντιλέγω ότι ο Lincoln μπορεί να υπήρξε μια εξέχουσα και ιδιαίτερα αγαπητή πολιτική φιγούρα για την αμερικανική κουλτούρα, αλλά για όλους εμάς τους υπόλοιπους δεν παύει να είναι απλά ένας παλιός πρόεδρος της Αμερικής, που δεν είχαμε και ιδιαίτερη καούρα να μάθουμε την ιστορία του ή το σκάλωμά του με αυτήν την περιβόητη 13η Τροποποίηση του Συντάγματος! Δηλ., πραγματικά, μπορώ να ζήσω και χωρίς αυτό! Ενώ, σκηνοθετικά, καλλιτεχνικά και τεχνικά (η φωτογραφία και το μακιγιάζ απλά τα σπάνε!), η ταινία είναι καλή και συμμαζεμένη, αν και συντηρητική και λίγο "ήσυχη" η σκηνοθεσία, τουλάχιστον για τα δεδομένα του Spielberg, εκεί που υστερεί είναι στο σενάριο, το οποίο επέλεξε να εστιάσει περισσότερο στα γεγονότα κι στο κλίμα που επικρατούσε τότε στην χώρα κι όχι τόσο στην προσωπικότητα του Προέδρου και στην συμπεριφορά του. Κι για όλους εμάς, τους μη Αμερικανούς, το σενάριο αυτό μας "μπούκωνε" με τόσες νέες και άγνωστες πληροφορίες που, ώσπου να καταφέρουμε να τις επεξεργαστούμε κι να βάλουμε σε μια σειρά την σκέψη μας, καταλήγαμε να χάνουμε μέρος ή και, ολόκληρο, το νόημα από τις άλλες σκηνές που ακολουθούσαν! Κοινώς, βρήκα κουραστική αυτή την πολύωρη διάλεξη αμερικανικής ιστορίας (κάτσε μαντάμ! Εδώ την δική μας δεν ξέρουμε καλά καλά!) κι ακόμη αναρωτιέμαι γιατί ήταν υποψήφια για 12 Όσκαρ! Για το μόνο που θα συμφωνήσω, είναι αυτό του α' ανδρικού ρόλου που πήγε επάξια στον Daniel-Day Lewis! Τώρα...αν εσύ έχεις μαζοχιστικές τάσεις και θέμα με την ιστορία κι άλλων λαών, πέρα από του δικού σου, αν την βρίσκεις με ιστορικές μάχες και πολέμους, με πολιτικές ίντριγκες και ιστορικές φιγούρες...τότε δες την! Εγώ, πάντως, δεν μπορώ να πω ότι την απόλαυσα, πόσο μάλλον δε, ότι ενθουσιάστηκα κιόλας με αυτό που είδα! 

Με αρέσει: Ο Daniel-Day Lewis! Τι δεν καταλαβαίνεις;

Δεν με αρέσει: Όλα τα υπόλοιπα!

Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Το ότι η ταινία διαρκεί δυόμιση, ολόκληρες, ώρες οφείλεται στο γεγονός ότι βασίζεται σε ένα βιβλίο-βιογραφία του Lincoln, μεγέθους παρακαλώ...944 σελίδων! Εεεμ μετά πως να μην τους πάρει 2,5 ώρες, αγάπη μου, να στα πούνε όλα αυτά; Πλάκα με κάνεις!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ShareThis