fwto

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

Leap Year (2010)


Info:
Η Anna Brady είναι μια όμορφη και γλυκιά κοπελούδα η οποία περιμένει σαν την πριγκίπισσα την πολυπόθητη πρόταση γάμου από τον καλό της ο οποίος είναι διακεκριμένος καρδιολόγος! Όταν όμως αντί για δαχτυλίδι της κάνει δώρο σκουλαρίκια παρακινείται από έναν μύθο που της έχει πει ο πατέρας της από την Ιρλανδία, πως μια γυναίκα μπορεί να κάνει πρόταση γάμου στον αγαπημένο της στις 29 Φεβρουαρίου δηλαδή σε δίσεκτο έτος και ξεκινά από την Αμερική για το Δουβλίνο αποφασισμένη να γονατίσει και να πει την γνωστή και μη εξαιρετέα φράση: “Will you marry me?”. Το θέμα είναι όμως θα φτάσει ποτέ? Και πως θα φτάσει? Και μέχρι τότε θα θέλει ακόμη να παντρευτεί τον καλό της? Αυτές τις φαεινές ιδέες να μην είχαμε εμείς οι γυναίκες...

Write a comment...
Εγώ αυτήν την ταινία δεν την ήξερα... Μέχρι που την πρότεινε ένας φίλος μου ο Γιώργος στην εκπομπή του στο ραδιόφωνο (http://mavroprovato.org/radio να κάνω και λίγη διαφήμιση βρε παιδιά...) και είπα να την δω. Είναι ρομαντική κομεντί, ένα είδος που η αλήθεια είναι πως δεν πολύ-συμπαθώ αλλά η συγκεκριμένη ταινία ευτυχώς δεν ήταν πολύ γλυκανάλατη. Ήταν πολύ ευχάριστη χωρίς υπερβολές και φανφάρες. Εμένα βέβαια θα πρέπει να σας πω ότι με άρεσε περισσότερο το τοπίο από την ταινία. Η Ιρλανδία ρε παιδιά είναι όλα τα λεφτά, άνετα ζω εκεί! Τα κάστρα, τα βουνά, το πράσινο σε συνδυασμό με τον συννεφιασμένο καιρό είναι μαγεία! Βέβαια βρέχει συνέχεια εκεί αλλά δεν βαριέσαι! Έχουν ωραίες μπύρες!! Έχουν τα κάστρα τους που το καθένα έχει την ιστορία του και απ'ότι κατάλαβα στην Ιρλανδία πιστεύουν πολύ στις προλήψεις. Για τις μαύρες γάτες, για την λάσπη, για τις Κυριακές, για την πανσέληνο και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς! Έχουν και αυτήν την προφορά που δεν μπορείς να τους αντισταθείς... Είναι λατρεία σας λέω η Ιρλανδία! Τι έλεγα? Αχ για την ταινία βρε! Αυτή η Anna βρε παιδί μου γκαντεμιά που την έχει.... λένε πως όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις. Απορώ ποιος την είπε αυτήν την βλακεία πραγματικά. Και το λέω και από προσωπική πείρα! Βέβαια στην ταινία όλα θα πάνε καλά όπως λέει κ ο Declan αλλά μην ξεχνάμε πως πρόκειται για σενάριο! Ίσως έχει να κάνει με την άλλη παροιμία, “κάθε εμπόδιο για καλό”, ή αυτό που λένε πως “όλα γίνονται για κάποιον λόγο” ώστε στο τέλος να έχεις αυτό που πραγματικά θέλεις. Σε τέτοιες σκέψεις με έβαλε εμένα η ταινία! Αν και σας το έχω ξαναπεί, μην μου δίνετε και πολύ σημασία, είμαι dark and twisted!! Το καλό είναι ότι έχει happy end την βλέπεις άνετα, δεν σε κουράζει και δεν βαριέσαι. Έχει καλές ατάκες, όμορφη σκηνοθεσία (μην αρχίσω πάλι για την Ιρλανδία και τις μπύρες της!) και καλές ερμηνείες. Ήταν έξυπνο που το σενάριο βασίστηκε σε μια Ιρλανδική παράδοση ώστε να την δώσει σαν πληροφορία αλλά και που δεν έμεινε μόνο σε αυτό. Πολύ καλή και εύστοχη απορία της ταινίας ήταν η ερώτηση που έκανε ο Declan στηνAnna: Αν το διαμέρισμα σου καιγόταν και είχες μόνο 60 δευτερόλεπτα τι θα άρπαζες να σώσεις? Για σκεφτείτε το... Το soundtrack της ταινίας είναι πάρα πολύ καλό με τραγούδια όπως το never forget you από Noisettes αλλά και ένα τραγούδι του Neil Young – Only love can break your heart με την φωνή της Gwyneth Herbert το οποίο μπορεί να το έχετε ακούσει και από τους CorrsΑν με ρωτήσετε όποια εκτέλεση και να ακούσετε είναι πολύ καλή. Καταλήγουμε λοιπόν στο συμπέρασμα πως αν σας αρέσουν οι ρομαντικές και ανάλαφρες κωμωδίες θα σας αρέσει και αυτή. Αν πάλι δεν τις βρίσκετε και πολύ καλές σαν ιδέα σκεφτείτε αυτό που σας είπα νωρίτερα: Ιρλανδία!

Like!
Αφού σας έπρηξα φαντάζομαι πως καταλάβατε τι μου άρεσε... Ο Declan έκανε πρόταση γάμου και εγώ κοιτούσα την θέα!

Dislike!
Κατά έναν περίεργο λόγο δεν έχω...

Share!
Πρόσφατα έμαθα τις μπύρες όπως σας ανέφερα πιο πάνω, σε ένα ωραιότατο μπαρ στα λαδάδικα στην Θεσσαλονίκη, στο Rory's όπου άκουσα πρώτη φορά Ιρλανδική μουσική. Εκεί έμαθα λοιπόν πως η γνωστή τραγουδίστρια Sinead O'Connor έχει τραγουδήσει παραδοσιακή Ιρλανδική μουσική με την φωνή της που απλά δεν περιγράφεται και πως όταν της πρότειναν να ηχογραφήσουν ένα παραδοσιακό τραγούδι που μιλά για την ιστορία της Ιρλανδίας, χρειάστηκε μόνο μια φορά να το τραγουδήσει, χωρίς πρόβες. Πάρτε μια μικρή γεύση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ShareThis