ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Mia Wasikowska, Michael Fassbender, Jamie Bell, Judi Dench
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Cary Fukunaga
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ: "Λίγη ομίχλη, λίγοι πύργοι και...το αγόρι μου!"
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Cary Fukunaga
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ: "Λίγη ομίχλη, λίγοι πύργοι και...το αγόρι μου!"
Υπόθεση: Η Jane Eyre (Mia Wasikowska) είναι ορφανή και ζει με την θεία της, που έχει αναλάβει την κηδεμονία της, μετά από τον θάνατο των γονιών της. Όμως την κακομεταχειρίζεται και την ταπεινώνει συνέχεια. Στα 10 της, την στέλνει εσώκλειστη σε ένα σχολείο όπου και κει όμως δέχεται έντονα την σωματική αλλά και ψυχική κακοποίηση. Όταν στα 18 της φεύγει από το ίδρυμα, βρίσκει δουλειά ως γκουβερνάντα της 8χρονης ανηψιάς του Edward Fairfax Rochester (Michael Fassbender), ενός δύστροπου, μυστηριώδη και κυκλοθυμικού ανθρώπου με τον οποίο όμως έρχεται κοντά και σταδιακά ερωτεύονται. Ο κόσμος της ανατρέπεται όμως όταν ανακαλύπτει οτι ο άντρας αυτός κρύβει ένα φρικτό μυστικό στον σκοτεινό του πύργο και αποφασίζει τότε να τον εγκαταλείψει.Βρίσκει καταφύγιο στο σπίτι του ιερέα St John Rivers (Jamie Bell) ο οποίος της ζητά να παντρευτούν και να φύγει μαζί του. Τελικά ποιον από τους δυο θα διαλέξει η Jane;
Για πες, για πες: Υπάρχουν, λέει, 23 συνολικά κινηματογραφικές/τηλεοπτικές μεταφορές στην οθόνη του κλασσικού ομώνυμου μυθιστορήματος της Charlotte Bronte, το οποίο γράφτηκε το 1847. Εγώ δεν έχω δει καμία άλλη πέρα από αυτήν εδώ, οπότε δεν μπορώ να κάνω καμία σύγκριση. Ούτε και έχω διαβάσει το βιβλίο. Φαντάζομαι όμως πως το κλίμα της εποχής, της τότε κουλτούρας και κοινωνικής συμπεριφοράς, λίγο πολύ έτσι πρέπει να ήταν! Το πέτυχαν δηλ. εδώ πέρα! Τουλάχιστον, κάπως έτσι μας έχουν συνηθίζει να μας παρουσιάζουν την Αγγλία αλλά και γενικότερα την εποχή του 18ου αι.! Όλοι οι σκηνοθέτες ανεξαιρέτως! Πώς δηλ.; Με αχανείς εκτάσεις, λιβάδια και δάση που τα κατακλύζει ένα μαύρο σύννεφο ομίχλης και καταχνιάς...με δυσθεώρατους, μυστηριώδεις και σκοτεινούς πύργους...με άλογα και κάρα...βαλς και μπράντι...και γενικότερα, έναν διάχυτο καθωσπρεπισμό που αρμόζει στην εποχή...Όλα αυτά λοιπόν, υπήρχαν σε χορταστικό βαθμό μέσα στην ταινία, δίνοντάς της τον απαραίτητο ατμοσφαιρικό, μυστικιστικό, μυστηριώδη και αισθησιακό χαρακτήρα που αρμόζει σε μία δραματική ταινία εποχής. Το mood της περιόδου (και του βιβλίου υποθέτω) το πέτυχε αρκετά καλά ο Fukunaga. Σε συνδυασμό με μια ωραία φωτογραφία (αν και προβλεπόμενη και χωρίς ιδιαίτερη πρωτοτυπία), τις καλές ερμηνείες των ηθοποιών, τα ωραία σκηνικά και την αρκετά καλούτσικη μουσική, το αποτέλεσμα (οπτικά τουλάχιστον) είναι ικανοποιητικό. Η μικρούλα αλλά, πολλά υποσχόμενη στο μέλλον, Mia Wasikowska (βρε κοπέλα μου, κι εσύ! τι όνομα είναι αυτό;) ήταν πολύ καλή στον ρόλο της και πειστική. Λίγο έχανε πόντους σε κάποιες σκηνές που ήταν λιγάκι παραπάνω ανέκφραστη και απόμακρη απ' ότι θα πρεπε να ήταν αλλά, κατα τ' άλλα, ήταν πολύ καλή. Ο συμπρωταγωνιστής της πάλι, Michael Fassbender, νιώθω οτι αδικήθηκε από το σενάριο, το οποίο δεν κατάφερε να αποδώσει στο μέγιστο βαθμό, τον κυκλοθυμικό και μυστηριώδη χαρακτήρα του Rochester, με αποτέλεσμα να εμποδίσει αυτό την ακόμη καλύτερη ερμηνεία του Fassbender. Γιατί ήταν αρκετά καλός αλλά σίγουρα αν είχε περισσότερο και πιο καλοδουλεμένο σεναριακό υλικό στα χέρια του (σχετικά με τον χαρακτήρα που υποδυόταν) θα έκανε μια καλύτερη και βαθύτερη ερμηνεία.Γενικά, δίνεται περισσότερη έμφαση στην πρωταγωνίστρια και ο σκηνοθέτης αφήνει σε δεύτερη μοίρα τους υπόλοιπους ρόλους, με αποτέλεσμα όμως να μην καταφέρνει να παρουσιάσει, στον βαθμό που θα έπρεπε, τις σχέσεις μεταξύ των ηρώων. Αλλά, σε γενικές γραμμές, ακόμη και να μην έχεις ιδέα ποια ήταν η Jane Eyre ή πως παρουσιάζεται στο βιβλίο, σίγουρα είναι μια καλή επιλογή αν είσαι λάτρης των ταινιών εποχής!
Με αρέσει: Αύτη η Mia (σόρρυ αλλά δεν κάθομαι να ξαναγράψω αυτό το επίθετο!) είναι καληηηή! Επίσης ρε παιδιά! Το χω παρατηρήσει: ενώ δεν μου αρέσει το φθινόπωρο και ο χειμώνας στην Ελλάδα...όταν βλέπω όμως αυτήν την μουντίλα, την ομίχλη και την καταχνιά σε ταινίες άλλων χωρών, ξετρελαίνομαι! Με πιάνει μια γλυκιά μελαγχολία (..."κλείσε κοριτσάκι_ _ τα βιβλία". Ώπα! Άσχετο!).
Δεν με αρέσει: Ήθελα πιο πολύ πάθος βρε παιδί μου! Δεν λέω οτι είμαι και γω υπέρ της άποψης της αδερφής μου-Νικολέτας που υποστηρίζει ότι: "...αν δεν υπάρχει σεξ σε μια ταινία δεν λέει!...) αλλά όχι και έτσι βρε παιδιά! Δεν έβγαινε πάθος, χημεία μεταξύ τους! Πολύ κρυόκωλα πράγματα!
Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Ο ηθοποιός που υποδύεται τον παπά-Τζόνυ είναι ο μικρούλης που έπαιζε...την μπαλαρίνα στο "Billy Eliot"! Επίσης, κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου έχει υπάρξει και στα ελληνικά με τον Μανο Κατράκη και τη Χριστίνα Σύλβα στους πρωταγωνιστικούς ρόλους! Τι λες βρε παιδί μου!
Για πες, για πες: Υπάρχουν, λέει, 23 συνολικά κινηματογραφικές/τηλεοπτικές μεταφορές στην οθόνη του κλασσικού ομώνυμου μυθιστορήματος της Charlotte Bronte, το οποίο γράφτηκε το 1847. Εγώ δεν έχω δει καμία άλλη πέρα από αυτήν εδώ, οπότε δεν μπορώ να κάνω καμία σύγκριση. Ούτε και έχω διαβάσει το βιβλίο. Φαντάζομαι όμως πως το κλίμα της εποχής, της τότε κουλτούρας και κοινωνικής συμπεριφοράς, λίγο πολύ έτσι πρέπει να ήταν! Το πέτυχαν δηλ. εδώ πέρα! Τουλάχιστον, κάπως έτσι μας έχουν συνηθίζει να μας παρουσιάζουν την Αγγλία αλλά και γενικότερα την εποχή του 18ου αι.! Όλοι οι σκηνοθέτες ανεξαιρέτως! Πώς δηλ.; Με αχανείς εκτάσεις, λιβάδια και δάση που τα κατακλύζει ένα μαύρο σύννεφο ομίχλης και καταχνιάς...με δυσθεώρατους, μυστηριώδεις και σκοτεινούς πύργους...με άλογα και κάρα...βαλς και μπράντι...και γενικότερα, έναν διάχυτο καθωσπρεπισμό που αρμόζει στην εποχή...Όλα αυτά λοιπόν, υπήρχαν σε χορταστικό βαθμό μέσα στην ταινία, δίνοντάς της τον απαραίτητο ατμοσφαιρικό, μυστικιστικό, μυστηριώδη και αισθησιακό χαρακτήρα που αρμόζει σε μία δραματική ταινία εποχής. Το mood της περιόδου (και του βιβλίου υποθέτω) το πέτυχε αρκετά καλά ο Fukunaga. Σε συνδυασμό με μια ωραία φωτογραφία (αν και προβλεπόμενη και χωρίς ιδιαίτερη πρωτοτυπία), τις καλές ερμηνείες των ηθοποιών, τα ωραία σκηνικά και την αρκετά καλούτσικη μουσική, το αποτέλεσμα (οπτικά τουλάχιστον) είναι ικανοποιητικό. Η μικρούλα αλλά, πολλά υποσχόμενη στο μέλλον, Mia Wasikowska (βρε κοπέλα μου, κι εσύ! τι όνομα είναι αυτό;) ήταν πολύ καλή στον ρόλο της και πειστική. Λίγο έχανε πόντους σε κάποιες σκηνές που ήταν λιγάκι παραπάνω ανέκφραστη και απόμακρη απ' ότι θα πρεπε να ήταν αλλά, κατα τ' άλλα, ήταν πολύ καλή. Ο συμπρωταγωνιστής της πάλι, Michael Fassbender, νιώθω οτι αδικήθηκε από το σενάριο, το οποίο δεν κατάφερε να αποδώσει στο μέγιστο βαθμό, τον κυκλοθυμικό και μυστηριώδη χαρακτήρα του Rochester, με αποτέλεσμα να εμποδίσει αυτό την ακόμη καλύτερη ερμηνεία του Fassbender. Γιατί ήταν αρκετά καλός αλλά σίγουρα αν είχε περισσότερο και πιο καλοδουλεμένο σεναριακό υλικό στα χέρια του (σχετικά με τον χαρακτήρα που υποδυόταν) θα έκανε μια καλύτερη και βαθύτερη ερμηνεία.Γενικά, δίνεται περισσότερη έμφαση στην πρωταγωνίστρια και ο σκηνοθέτης αφήνει σε δεύτερη μοίρα τους υπόλοιπους ρόλους, με αποτέλεσμα όμως να μην καταφέρνει να παρουσιάσει, στον βαθμό που θα έπρεπε, τις σχέσεις μεταξύ των ηρώων. Αλλά, σε γενικές γραμμές, ακόμη και να μην έχεις ιδέα ποια ήταν η Jane Eyre ή πως παρουσιάζεται στο βιβλίο, σίγουρα είναι μια καλή επιλογή αν είσαι λάτρης των ταινιών εποχής!
Με αρέσει: Αύτη η Mia (σόρρυ αλλά δεν κάθομαι να ξαναγράψω αυτό το επίθετο!) είναι καληηηή! Επίσης ρε παιδιά! Το χω παρατηρήσει: ενώ δεν μου αρέσει το φθινόπωρο και ο χειμώνας στην Ελλάδα...όταν βλέπω όμως αυτήν την μουντίλα, την ομίχλη και την καταχνιά σε ταινίες άλλων χωρών, ξετρελαίνομαι! Με πιάνει μια γλυκιά μελαγχολία (..."κλείσε κοριτσάκι_ _ τα βιβλία". Ώπα! Άσχετο!).
Δεν με αρέσει: Ήθελα πιο πολύ πάθος βρε παιδί μου! Δεν λέω οτι είμαι και γω υπέρ της άποψης της αδερφής μου-Νικολέτας που υποστηρίζει ότι: "...αν δεν υπάρχει σεξ σε μια ταινία δεν λέει!...) αλλά όχι και έτσι βρε παιδιά! Δεν έβγαινε πάθος, χημεία μεταξύ τους! Πολύ κρυόκωλα πράγματα!
Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Ο ηθοποιός που υποδύεται τον παπά-Τζόνυ είναι ο μικρούλης που έπαιζε...την μπαλαρίνα στο "Billy Eliot"! Επίσης, κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου έχει υπάρξει και στα ελληνικά με τον Μανο Κατράκη και τη Χριστίνα Σύλβα στους πρωταγωνιστικούς ρόλους! Τι λες βρε παιδί μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου