fwto

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

THE FIGHTER (2010)


Πρωταγωνιστούν: Mark Wahlberg, Christian Bale, Amy Adams
Σκηνοθεσία: David O. Russell
Εναλλακτικός τίτλος:
"Χτύπα κι άλλο, θα τ' αντέξω!"

Υπόθεση: Ο Dicky Ekland (Christian Bale) είναι ένας πρώην πυγμάχος, διάσημος και το καμάρι της μικρής, επαρχιακής του πόλης γιατί κάποτε κατάφερε να βγάλει νοκ-άουτ έναν ξακουστό πυγμάχο της εποχής και να φτάσει πολύ κοντά στον τίτλο του πρωταθλητή χωρίς όμως να αγγίξει το όνειρο. Έκτοτε έχει αποσυρθεί και έχοντας καταντήσει σκιά του εαυτού του, από τον εθισμό του στα ναρκωτικά, ασχολείται με την εκπαίδευση του μικρότερου, ετεροθαλούς αδελφού του, Mickey Ward (Mark Wahlberg) ο οποίος, είναι ένας μαζεμένος πυγμάχος, προσηλωμένος στην οικογένειά του, ανίκανος να κάνει κάτι διαφορετικό πέρα από αυτό που του επιβάλλει ο αδερφός του και η αυταρχική-αλκοολική μάνα του, η οποία και τον μανατζάρει, κλείνοντάς του 'ομως συνέχεια αγώνες που τον οδηγούν από την μία ήττα στην άλλη, μειώνοντας κι άλλο την αυτοπεποίθησή του. Όταν γνωρίζει όμως την Charlene (Amy Adams), μια δυναμική και τσαμπουκαλού μπαργούμαν που του ανοίγει τα μάτια, ο Mickey συνειδητοποιεί ότι ήρθε η ώρα να απαλλαχθεί από την επιβλητική οικογένειά του και τον προβληματικό αδελφό του και να προχωρήσει μόνος του στη ζωή κάνοντας αυτό που πραγματικά θέλει αυτός.

Για πες, για πες: Αν και σχετικά καινούρια ταινία η συγκεκριμένη, ομολογώ πως εγώ δεν την ήξερα και ούτε την είχα ξανακούσει! Τυχαία έπεσα πάνω της, με αφορμή την πρωταγωνίστρια της ταινίας "Leap Year", που αναρτήθηκε χθες στο blog μας, την οποία είχα σκάσει να θυμηθώ που αλλού την είχα ξαναδεί! Ψάχνοντας λοιπόν για την Amy Adams, έπεσε το μάτι μου στην εν λόγω ταινία, η οποία μου κίνησε το ενδιαφέρον γιατί είχε κερδίσει 2 ολόκληρα Oscars παρακαλώ, αλλά εγώ 1η φορά την έβλεπα στην ζωή μου! Απαράδεκτο! Και έτσι είπα ότι πρέπει οπωσδήποτε να την δω αυτή την ταινία! Αν και με τρόμαξε αρχικά γιατί το θέμα της αφορούσε δυο πυγμάχους και φοβήθηκα μήπως καταλήξω να βλέπω κάτι σαν τον Rocky Balboa (!!!), ευτυχώς η ταινία αγγίζει φευγαλέα την πυγμαχία αλλά δεν εστιάζει και πολύ σε αυτήν! Αντιθέτως, δίνει έμφαση στους χαρακτήρες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους, στην εγκατελειμμένη και εξαθλιωμένη από την ύφεση και την ανεργία, πλευρά της Αμερικής (μέσω της επαρχιακής πόλης από την οποία κατάγονται οι πρωταγωνιστές και όπου εξελίσσεται η ιστορία), στις σχέσεις ανάμεσα στην οικογένεια, στην κατάρα των ναρκωτικών και γενικότερα δίνεται μεγαλύτερο βάρος στο κοινωνικό περιβάλλον και όχι τόσο στην πυγμαχία. Το γεγονός ότι η ιστορία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και πρόσωπα δίνει άλλη διάσταση στην ταινία! Από πλευράς σκηνοθεσίας, μπορώ να πω ότι ο Ο. Russell κατάφερε να κρατήσει σε εγρήγορση την ταινία, παρά το γεγονός ότι έπλασε μια αυτοβιογραφική ταινία, με στοιχεία δράματος και κοινωνικού χαρακτήρα και δεν εστίασε τόσο στο πυγμαχικό κομμάτι. Παρόλα αυτά, υπάρχει μία ενιαία δομή στην ταινία, που δεν σε κάνει να μπερδευτείς με τις συνεχείς εναλλαγές και τις αναφορές στην ζωή του Dicky, πριν και μετά τα ναρκωτικά, και την επαναφορά στην τωρινή πραγματικότητα των πρωταγωνιστών. Επίσης, το γεγονός ότι πολλές σκηνές είναι γυρισμένες υπό την μορφή τηλεοπτικού ριάλιτι, (κάτι που το βλέπουμε και σεναριακά να γίνεται αφού όντως είχε γυριστεί ένα ανάλογο ντοκυμαντέρ για τον εθισμό του Dicky στα ναρκωτικά), δίνει γρήγορους και ενδιαφέρον ρυθμούς στην ταινία, πιάνει τον παλμό των εξελίξεων, εστιάζει στις λεπτομέρειες αλλά κυρίως καταφέρνει να προβάλλει ουσιωδώς τους χαρακτήρες και την ψυχοσύνθεσή τους. Απίστευτα παραμορφωμένος και αλλοιωμένος σωματικά ο Bale, δίνει την καλύτερη ίσως ερμηνεία του ever, (τουλάχιστον στις ταινίες που τον έχω δει εγώ μέχρι στιγμής), πολύ καλή και η Melissa Leo ως αυταρχική, επιβλητική και σαρωτική μητέρα, ο Μark Wahlberg δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο αλλά τουλάχιστον (και όλως παραδόξως) στέκεται και υποστηρίζει αρκετά καλά τον ρόλο του ενώ έχουμε και μια...μεταλλαγμένη Adams που από γλυκανάλατη και ροζουλί πριγκηποπούλα που ήταν στο "Εnchanted" τώρα υποδύεται πειστικότατα την τσαμπουκαλού και αθυρόστομη γκόμενα του Mickey! Γενικά, ένα πολύ δυνατό ερμηνευτικό επιτελείο που με την ταλαντούχα συνδρομή του σκηνοθέτη, δίνει φρεσκάδα και ενδιαφέρον σε μια κοινότυπη και όχι και τόσο πρωτότυπη ιστορία, με την οποία έχει καταπιαστεί ουκ ολίγες φορές το Χόλιγουντ!

Με αρέσει: Όλες οι σκηνές με την οικογένεια του Mickey!!! Ένα σας λέω μόνο: με μία μάνα τρελή, απόλυτη, αυταρχική που επέβαλλε συνέχεια το δικό της και ήταν και ελαφρώς μεθυσμένη, με... ΕΞΙ ολόκληρες αδερφές που έκαναν και συμφωνούσαν συνέχεια και μόνο με ότι τους έλεγε η θεόμουρλη μάνα τους και που εμφανισιακά έμοιαζαν λες και το είχαν σκάσει από ίδρυμα για παιδιά με ειδικές ανάγκες (ειδικά δε αυτή η ξανθιά, για την οποία ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν μπόρεσα να βρω μια καλή φωτό για να την δείτε και σεις, που δεν είχε ουτε δείγμα δοντιού στο στόμα της και που ζάρωναν τα χείλη της και έμοιαζε σαν μπάμπο, δηλ. μπουρτζόγρια στην τοπική διάλεκτο που χρησιμοποιούν στα μέρη μου, ήταν όλα τα λεφτά!!)! Με έναν άβουλο και αφελή, χοντρούλη και συνεχώς ροδοκόκκινο πατέρα και με έναν μαστουρωμένο αδερφό...Φαντάζεσαι λοιπόν τι γινόταν στις σκηνές που μαζευόντουσαν όλοι μαζί στο σπίτι!!! Χαρακτηριστικά, θα αναφέρω μόνο την σκηνή που μπουκάρουν και οι 6 αδερφάδες με την τρελή την μάνα τους σε ένα μικροσκοπικό αμαξάκι και πάνε να κάνουν τσαμπουκά στην γκόμενα του αδερφού τους, ενώ την στιγμή που φτάνουν έξω από το σπίτι της, παρασύρουν με το αυτοκίνητο και 2 σιδερένιους κάδους σκουπιδιών! Γέλασα τόσο πολύ με την πραγματικά κωμικοτραγική αυτή εικόνα που μου θύμισε τόσο, μα τόοοοσο πολύ ελληνική οικογένεια!!

Δεν με αρέσει: Που ήταν τόσο φαφλατάς και αλαζόνας ώρες-ώρες ο Dickey! Σιγά βρε άνθρωπέ μου! Κέρδισες έναν φημισμένο πυγμάχο στα νιάτα σου, μην το κάνεις και θέμα! Ο αδερφός σου κέρδισε κοτζαμάμ τίτλο παγκόσμιου πρωταθλητή αλλά είδες τι μετριόφρων που ήταν!

Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Η ταινία αυτή πέρασε από χίλια μύρια ώσπου να καταφέρει να βγεί επιτέλους στις οθόνες! Αρχικά, ο Mark Wahlberg, που ήταν όνειρο ζωής γι' αυτόν να κάνει αυτή την ταινία, της οποίας ήταν και παραγωγός, απευθύνθηκε αρχικά στον σκηνοθέτη D. Aronofsky αλλά αυτός τον απέρριψε για τον " Black Swan"! Έπειτα, πήγε και στον Scorsese που του ριξε κι αυτός Χ και έτσι κατέληξε στον Ο. Russell! Του πήρε 5 χρόνια να βρει σκηνοθέτη αλλά όλο αυτό τον καιρό δεν σταμάτησε στιγμή τις προπονήσεις γιατί πίστευε στο όνειρό του και ότι αργά ή γρήγορα, αυτό θα πραγματοποιηθεί! Μπράβο Mark παιδί μου! Εύγε!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ShareThis