Υπόθεση : Όταν ο Alfie (Anthony Hopkins) παρατά την γυναίκα του Helena (Gemma Jones) για να κυνηγήσει τα χαμένα του νιάτα και ένα call girl, η Helena αφήνει την λογική της κατά μέρος και παραδίνει την ζωή της σε αβάσιμες συμβουλές μιας τσαρλατάνας μάντισσας. Την ίδια ώρα η κόρη τους Sally (Naomi Watts) δυστυχισμένη με τον γάμο της αναπτύσσει μια φλετρώδη σχέση με το αφεντικό της Greg (Antonio Banderas), ενώ την ίδια ώρα ο άντρας της Roy (Josh Brolin) περιμένοντας απάντηση για το καινούργιο του βιβλίο αναπτύσσει μια ερωτική σχέση με την γοητευτική γειτόνισσα του.
Με μια κουβέντα : Και το μονό θετικό του έργου είναι πως δεν παίζει ο Woody Allen.
Γενικά : Είμαι λίγο μπερδεμένος, πριν ένα λεπτό ήθελα να την θάψω, αλλά πέρασε μια πολύ συγκεκριμένη σκέψη από το μυαλό μου και έτσι θα είμαι λίγο πιο εγκρατής. Σκέφτηκα που λες ότι η συγκεκριμένη ταινία που μπορεί να μην μου άρεσε και να την βρήκα τόσο ανιαρή και ανούσια, να είναι πολύ αληθινή. Κάτσε και σκέψου τις ιστορίες που διαδραματίζονται, έχεις έναν 60αρι που χωρίζει από την γυναίκα του για να τα φτιάξει με μια ξεβαμμένη χαζή ξανθιά που τον θέλει μόνο για τα λεφτά του. Έχεις την σύζυγο του 60αρη που από την θλίψη της πέφτει στις μάγισσες και της χαρτορίχτρες για να δει που χάνεται όλες τις νύχτες. Έχεις την κόρη του 60αρη που πασχίζει, η καημένη, να τα φέρει βόλτα με τον αποτυχημένο συγγραφέα σύζυγο της (ο οποίος γλυκοκοιτάζει την γειτόνισσα), ενώ την ίδια ώρα το αφεντικό της είναι το όνειρο κάθε γυναίκας. Με απλά λόγια μπορούμε να πούμε ότι η ταινία ακλουθεί την ζωή δυο ζευγαριών με ότι συνεπάγεται αυτό καθώς οι χαρακτήρες βασανίζονται από τα πάθη, τις ανησυχίες, τις φιλοδοξίες και τα άγχη που μπαίνουν μέσα στο μυαλό τους και τους οδηγούν σε παράτολμες πράξεις. Σκηνοθετικά δεν έχω να πω κάτι συγκεκριμένο γιατί δεν έχω δει πολλές ταινίες του Woody Allen. Οκ έχω δει μερικές, αλλά σε σχέση με το πόσες έχει σκηνοθετήσει και με το απίστευτο γεγονός πως βγάζει ταινία κάθε χρόνο, εγώ εξακολουθώ να έχω δει λίγες. Λέγαμε λοιπόν για την σκηνοθεσία, δεν ξέρω τι να πω, δεν ξέρω πως ήταν οι παλιές ταινίες του Allen αλλά οι πιο σύγχρονες είναι για μένα μέτριες έως αδιάφορες. Έχω δει ένα σωρό κοινωνικές και αισθηματικές ταινίες, αλλά παρόλα αυτά οι ταινίες του Allen δεν μου κάνουν καμιά αίσθηση και ώρες ώρες φτάνω στο σημείο να αμφισβητήσω το πολυφημισμένο ταλέντο του. Το σενάριο είναι φυσικά από τον ίδιο, εδώ μπορώ να πω καλά λόγια, γιατί το σενάριο είναι που κάνει την ταινία τόσο αληθοφανή. Οι ερμηνείες ήταν καλές, αλλά μέχρι εκεί, δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία γιατί έκτος από τον Anthony Hopkins δεν τρέφω κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για κανέναν από τους υπόλοιπους πρωταγωνιστές. Κλείνω λέγοντας πως η ταινία απευθύνεται σε γυναίκες άνω τον 45 γιατί είναι αυτές που θα έχουν την μεγαλύτερη υπομονή, έτσι ώστε να κάτσουν και να την δουν ολόκληρη.
Η Ατάκα : Helena: «Ο Jonathan με άφησε για μια άλλη γυναίκα… μια πεθαμένη… είναι πιο άκαμπτες αντίπαλοι»
Ποιον θα έπαιζα : Δεν θέλω να παίξω κανέναν.
Αγαπημένη σκηνή : Δεν έχω.
Χειρότερη σκηνή : Αρκετές και αυτό γιατί είναι αδιάφορες.
Δες την : Για το καστ, για τον σκηνοθέτη και για να περάσει η ώρα σου ελαφρώς βασανιστικά.
Μην την δεις : Αν θες το κάλο σου.
Με ποιον να την δεις : Με την θεια σου.
Μην την δεις με : Με τους κολλητούς σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου