fwto

Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

I Am Number Four


Υπόθεση : O John Smith (Alex Pettyfer), δεν είναι συνηθισμένος έφηβος όσο και αν προσπαθεί να δείξει κάτι τέτοιο, για την ακρίβεια είναι εξωγήινος, προερχόμενος από έναν πλανήτη που έχει καταστραφεί. Έχει βρει καταφύγιο μαζί με τον Henri τον φύλακα του, στην γη και προσπαθεί να μένει αφανής και απαρατήρητος από τους εχθρούς που τον κυνηγάνε από τον κατεστραμμένο του πλανήτη. Συνεχώς αλλάζει πόλεις και ταυτότητα, ώσπου την στιγμή που βρίσκει καταφύγιο στο Ohio και γνωρίζει την Sarah (Dianna Agron) και τον Sam και η πραγματική του ταυτότητα αποκαλύπτεται μπροστά στα ελικτά μάτια τους.

Με μια κουβέντα : Ο πιο τραγικός τίτλος ταινίας.

Γενικά : Ο Alex Pettyfer είναι η καινούργια, ξανθιά, γυμνασμένη φούσκα που μόλις βγήκε από το μακρινό Hollywood και πρωταγωνιστεί σε μια ταινία που οι παραγωγοί της ήξεραν πολύ καλά τι έκαναν όταν έβαζαν τον νεαρό Alex να πρωταγωνιστήσει. Γιατί κάτσε και σκέψου, πιο κοριτσάκι στην ηλικία των 15 χρονών δεν θα έτρεχε στο σινεμά να δει το καινούργιο ξανθό πιπίνι; Βεβαία κάθε 15χρονο κοριτσάκι θέλει και το ρομάντζο του, έτσι η ταινία έχει μπόλικο από αυτό. Οι παραγωγοί λοιπόν βάζουν την Κ-Ο-Υ-Κ-Λ-Α Dianna Agron να ερωτευτεί τον επίσης κούκλο Pettyfer και σαν ένα υπεργαλαξιακό όμορφο ζευγάρι να βυθίσουν αυτόν τον κόσμο και να τον σώσουν από τους κακούς. Οι κακοί εντωμεταξύ για να λέγονται κακοί πρέπει φυσικά να είναι το άλλο άκρο από το υπεργαλαξιακό ζευγάρι, έτσι τους βλέπουμε φαλακρούς, χλωμούς και με δόντια πιράνχας, άσε δε που είναι η επιτομή του ¨συνδρόμου του πολυλογά κακού¨, δεν υπήρχε σκηνή που να εμφανιζόντουσαν και να μην αποκάλυπταν τα σχέδια τους. Το σενάριο του έργου, αν και βασίζεται σε βιβλίο, είναι κάτω του μετρίου, σε κάποια φάση τολμώ να πω πως μπερδεύτηκα. Η σκηνοθεσία είναι υποφερτή γιατί την όλη δουλειά την σώζουν τα εφέ της ταινίας που ομολογώ πως ήταν πολύ ωραία. Η μουσική του έργου με μπέρδεψε, από την μια άκουγα το ¨Rolling In The Deep¨ της Adelle που είναι ότι πιο mainstream αυτή την στιγμή (εκθρόνισε την Lady Gaga) και από την άλλη μου βάζανε τους The xx με το ¨Shelter¨ που είναι (ελαφρώς) πιο ψαγμένη μουσική. Δεν ξέρω τι άλλο να σου πω για την ταινία, είναι ελαφρώς μέτρια, αλλά από την άλλη όταν δεν έχεις κάτι να δεις και θες απλά να σκοτώσεις την ώρα σου, τότε ίσως να σου αρέσει παραπάνω.

Η Ατάκα : John: «Δεν έχεις ιδέα τι είμαι ικανός να κάνω»

Ποιον θα έπαιζα : Ε να μην παίξω τον ρόλο του Pettyfer;

Αγαπημένη σκηνή : Δεν έχω.

Χειρότερη σκηνή : Όταν εμφανίστηκαν τα τέρατα, το ένα ήταν μέσα στην γλίτζα και το άλλο μέσα στα σάλια!

Δες την : Αν σε ανάβει ο Pettyfer, αν σε σβήνει η Dianna Agron και αν σου αρέσουν οι εφετζίδικες ταινίες.

Μην την δεις : Εφόσον δεν θες να χάσεις τον χρόνο σου.

Με ποιον να την δεις : Με τα ξαδέλφια σου, που είναι μικρότερα από εσένα.

Μην την δεις με : Με κανέναν κουλτουριάρη φίλο σου.



4 σχόλια:

  1. κού κου! γεια!
    υπεργαλαξιακό όμορφο ζευγάρι!!
    τέτοια διαβάζω και με τίποτα δε σας αλλάζω!
    εμένα, να ξομολογηθώ πάτερ μου μ άρεσε η ταινία και θα θελα να την ξαναδώ σε θερινό σινεμά...
    έτσι είναι το θέρος θέλει μια δόση από sweet nothing, no?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ma einai ontvs ypergalaksiako kai to palikari alla kai h kopela einai koukla. Koita kalh tainia, to senario moy fanike kapws, alla ta efe toy htan entipwsiaka!! oso gia to therino sinema panta eixa tis epifilakseis mou, ti na kanw den moy aresoyn ta kounoupia kai oi thorivoi apo ta autokinita eksw apo to cinema!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. αμάν βρε Κλεάνθη γράψε στα ελληνικά!
    sorry για το άμεσο αλλά μου βγήκε αυθόρμητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. για τα θερινά τα σινεμά, αγκαλίτσες με άρωμα αουτάν!
    σε πεζόδρομο...
    καλό το σενάριο;
    τώρα' έβλεπα την ταινία ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΑΡΑΧΝΗΣ σε καλοκαιρινό σινεμά. Εκεί που ο Γουίλιαμ Χαρτ άρχισε να λέει "μια φορά κι έναν καιρό σ ένα τροπικό νησι.." από δω το αγιόκλημε κι από κει το γιασεμί, αχ αχ αχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ShareThis