Υπόθεση : Η Elizabeth (Kim Basinger) είναι μια όμορφη και νέα κοπέλα η οποία εργάζεται ως βοηθός σε μια γκαλερί, μια μέρα και κάτω από τυχαίες συναντήσεις γνωρίζει τον John (Mickey Rourke), έναν μυστηριώδη άντρα ο οποίος δείχνει να θέλει πολύ να κατακτήσει την όμορφη Elizabeth. Η σχέση ξεκινάει και είναι τόσο παθιασμένη που αρκετές φορές έφτανε σε παράλογες και ψυχωτικές απαιτήσεις από την πλευρά του John και ενώ η κάθε φυσιολογική γυναίκα θα είχε φύγει, η Elizabeth μένει και βυθίζεται όλο και πιο πολύ στο αρρωστημένο ερωτικό παιχνίδι του συντρόφου της.
Με μια κουβέντα : Προσοχή, προσοχή. Η Kim Basinger χρησιμοποίησε σωσίες της για τις ερωτικές σκηνές, επομένως το κορμί αυτό δεν είναι της Kim!!!
Γενικά : Και μετά από αυτή την καταγγελία μπορώ να συνεχίσω με τον σχολιασμό της ταινίας. Την ταινία την είδα με δυο φίλες μου, η οποίες δήλωσαν πως αν έβρισκαν έναν τέτοιο άντρα και τους έκανε τα ιδία θα είχαν φύγει στα 20 λεπτά της ταινίας, όπου και βλέπουμε τον Mickey Rourke να εγκαταλείπει την καημένη την Kim πάνω σε μια σταματημένη ρόδα ενός Λούνα Παρκ! Που να ήξεραν βέβαια τι περίμενε στην συνέχεια του έργου την συνεσταλμένη Kim όταν ο διατροφικός John της έριξε λεφτά στο πάτωμα και της είπε να συρθεί και να τα πάρει. Βέβαια για να μην αγιοποιήσουμε την Kim, τα ήθελε και τα πάθε, για αυτό και σύρθηκε στα πάτωμα και μάζεψε τα λεφτά σαν μια του δρόμου. Μια από τις χιλιάδες (πραγματικά) παρατηρήσεις της φίλης μου Χριστίνας ήταν τα αυτιά του Rourke τα οποία κατά την αυστηρή της άποψη ήταν κάπως πεταχτά, άλλα καθώς κυλούσε η ταινία όλο και πιο πολύ τον ποθούσε. Την ίδια ώρα, εγώ έκανα την παρατήρηση ότι η Kim με εκείνο το ωραίο κοντό μαλλί θύμιζε ελαφρώς την Μενεγάκη, ελπίζω να συμφωνήσεις μαζί μου. Κατά την διάρκεια του έργου το μονό που βλέπαμε ήταν η Kim, που παρεμπιπτόντως φορούσε τρισάθλια ρούχα, να προσπαθεί βρει την αγάπη υπηρετώντας κυριολεκτικά τον Rourke, ο οποίος πρέπει να είχε πολλά παιδικά τραύματα, γιατί αλλιώς δεν εξηγείτε το σκηνικό με τα λεφτά και το σούρσιμο. Για να μην γίνομαι όμως πολύ επικριτικός θα πρέπει να σου πω ότι στην αρχή τουλάχιστον οι ερωτικές απαιτήσεις του Rourke δεν ήταν και τόσο άσχημες, ειδικά η σκηνή με το παγάκι ήταν το αποκορύφωμα της βραδείας. Αυτό όμως που μας έκανε τρομερή εντύπωση δεν είναι ούτε οι αισθησιακές σκηνές, ούτε τα αυτιά του Rourke, ούτε το τραγικό κόκκινο πουλόβερ της Kim, άλλα η μουσική του έργου. Μου έκανε πραγματικά τεράστια εντύπωση η πληθώρα τον μουσικών κομματιών, να φανταστείς ακούσαμε από Eurythmics το "This City Never Sleeps", από Billie Holiday το "Strange Fruit" και από τον Joe Cocker το κλασσικό και χαραγμένο στην μνήμη μας "You Can Leave Your Hat On". Κλείνοντας να πω ότι η ταινία δεν λέει πολλά από άποψη σεναρίου, άλλα κατά ένα περίεργο τρόπο οι περισσότερες γυναίκες την κατατάσσουν στις πολύ καλές, εγώ πάλι είμαι κάπου στην μέση.
Η Ατάκα : John: «Βλέπω τον εαυτό μου σε σένα» (Η Χριστίνα λιποθύμησε!)
Ποιον θα έπαιζα : Τον John γιατί κατάφερε και με όλες εκείνες τις περίεργες ερωτικές απαιτήσεις του να κάνει την Kim να τρέχει από πίσω του σαν σκυλάκι.
Αγαπημένη σκηνή : Μα φυσικά το αισθησιακό στριπτίζ της Kim.
Χειρότερη σκηνή : Η σκηνή με τα λεφτά και το σούρσιμο, ντροπή Kim!
Δες την : Για την αισθησιακή Kim Basinger, για να δεις πως ήταν νέος και χωρίς πλαστικές επεμβάσεις ο Mickey Rourke και για τις καυτές σκηνές.
Μην την δεις : Για το μέτριο σενάριο.
Με ποιον να την δεις : Με την κοπέλα σου φυσικά, για να πάρετε και καμιά ιδέα.
Μην την δεις με : Τους κολλητούς σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου