fwto

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

FALLING IN LOVE(1984)


ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ:
ΑΠΟ ΔΩ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΚΙ ΑΠΟ ΔΩ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΜΟΥ!
Παίζουν:Robert De Niro,Meryl Streep
Σκηνοθεσία:Ulu Grosbard


Στις γιορτές των Χριστουγέννων οι μοίρες 2 άγνωστων ανθρώπων θα διασταυρωθούν και οι ζωές τους θα αλλάξουν για πάντα!

Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ

Τώρα κινδυνεύω ίσως να χαρακτηριστώ αντιρομαντική(πρωτότυπο! Θα πουν κάποιοι!) αλλά εμένα αυτή η ταινία με ξενέρωσε σε γενικές γραμμές και ειδικά αυτή η απαίσια χαζορομαντζάδα- μουσική που μου τρυπούσε τα αυτιά(καλύτερα όταν την δείτε να βάλετε mute, ειλικρινά!)
Στην αρχή καθως ξεκίνησε η ταινία, την έβλεπα με μια συμπάθεια, γιατί ο τρόπος γνωριμίας των 2 πρωταγωνιστών μου θύμισε-τώρα αντιφάσκω λίγο-την καρά ρομαντική ταινία serendipity, που τυχαίνει να 'ναι από τις αγαπημένες μου,μη με ρωτάς γιατί!
Αnyway από κει και πέρα αρχίζει η κοιλιά!Για 30 και κάτι λεπτά, τίποτα σχεδόν δεν εξελίσσεται και το μόνο που βλέπουμε είναι τους 2 τους να μπαινοβγαίνουν σε ένα ρημάδι τρένο και καλά, θέλοντας να μας μεταδωθεί με διαπεραστικό,άχαρο και επιφανειακό τρόπο η ιδέα ότι ο έρωτας τους δεν ήταν κάτι τυχαίο και το σύμπαν συνομωτούσε σιωπηλά να συναντηθούν και τέτοια!
Ε και τέλος πάντων κάποια στιγμή ,ας πούμε δεν μπορούν να αντισταθούν ο ένας στον άλλο αλλά........έλα που είναι και οι 2 παντρεμένοι!!
Παλεύουν εσωτερικά μέσα τους(μη φανταστείς ότι ζορίζονται και πολύ!) μπας και ξεπεράσουν αυτό που νιώθουν και κάτσουν στα αυγά τους, αλλά μάταια!
Με ιδιαίτερα συνοπτικές διαδικασίες και αρκετά επιφανειακή αντιμετώπιση, αποφασίζουν να χωρίσουν τους συντρόφους τους, και να συνεχίσουν τον έρωτα τους!Ούτε γάτα, ούτε ζημιά!Μήτε φωνές , μήτε μαλώματα τύπου που πας και μ΄αφήνεις , πάλι σε μένα θα γυρίσεις!Όλα τόσο ομαλά και ολίγο τι ανιαρά!
Η χημεία του Robert και της Meryl κατά την ταπεινή μου άποψη δυστυχώς,δεν έδεσε και πολύ και δεν μου έβγαζε κάποιο ιδιαίτερο συναίσθημα!
Τέλος,για τις ερμηνείες τους, καλές ήταν αλλά μπορούσαν και καλύτερα!Θα το χρεώσω στο νεαρό της ηλικιας και των 2 , οπότε ας το παραβλέψουμε!

Υ.Γ.Αυτόν τον σκηνοθέτη σκέφτηκαν πολύ να τον βαφτίσουν Ulu?Αν ζούσε εδώ θα 'χε φάει πολύ καζούρα το παιδί!


Η ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΜΟΥ

ΘΑ ΓΕΛΑΣΩ?-0\5
μπα.....

ΘΑ ΚΛΑΨΩ?-0\5
λυπάμαι όχι!

ΘΑ ΘΕΛΩ ΚΑΡΔΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΕΣ?(ΑΙΣΘΗΜΑ-SEX)-1\5
κρίμα!

ΘΑ ΚΛΕΙΝΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ?(ΦΟΒΟΣ-ΒΙΑ)-0\5
όχι!

ΘΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΩ ΠΟΥ ΠΑΜΕ ΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ?(ΣΚΕΨΗ)-0\5
μπα.....

ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΙΡΝΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΘΟΝΗ?(ΔΡΑΣΗ-ΑΓΩΝΙΑ)-2,5 \5

και περίμενα να δω κάτι συνταρακτικό, κρίμα ξανά!

ΘΑ ΔΩ ΑΣΤΕΡΑΚΙΑ?(ΟΠΤΙΚΑ ΕΦΕ)-0\5
μπα....

ΘΑ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΩ?(SOUNDTRACK)-0\5
mute και ησύχασες!

ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ-5,5\10






DEATH BECOMES HER(1992)


ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ:
O ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΚΩΜΩΔΙΑ ΣΟΥ ΠΑΝΕ ΠΟΛΥ!
Παίζουν:Meryl Streep,Bruce Willis,Goldie Hawn
Σκηνοθεσία:Robert Zemeckis

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ:ΜΑΥΡΗ ΚΩΜΩΔΙΑ

Ο Ernest (Bruce Willis) είναι πλαστικός χειρούργος αραββωνιασμένος με την Helen ,μια συγγραφέα αλλά λίγο πριν το γάμο τους γνωρίζει την εντυπωσιακή πλην ατάλαντη ηθοποιό Madeline.
O ένας γάμος σχολάει και ο Ernest παντρεύεται τη Madeline!H HELEN συντετριμμένη κλείνεται στο καβούκι της για τα επόμενα 7 χρόνια τρώγωντας ασταμάτητα!Ωσπου φτάνει η μέρα που αποφασίζει να εκδικηθεί.Περνούν άλλα 7 χρόνια και στο διάστημα αυτό ο γάμος του Ernest και της Madeline μπάζει νερά!H Madeline προσπαθεί να βρει τρόπους να γίνει ξανά πιο νέα και πιο όμορφη και η Helen προσπαθεί να ξανακερδίσει τον Ernest.
Eνα μαγικό φίλτρο θα ενώσει ξανά και τους 3!

Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ

Γεια σας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! δεν ξέρω αν σας έλειψα, εμένα πάντως μου λείψατε και μου έλειψε και λίγο παραπάνω και η όλη διαδικασία του να δω την ταινιούλα μου,καλή ή κακή, και να σας αποτυπώσω τις όποιες σκέψεις μου και κρίσεις μου.
Επιστρέφω μετά από καιρό με μια ομολογουμένως μέτρια ταινία με black διάθεση και χιούμορ αλλά με τρανταχτά ονόματα στους πρωταγωνιστικούς ρόλους!
Μeryl Streep , o θρύλος και η ηθοποιός για όλες τις δουλειές!Τι κωμωδία, τι δράμα ότι κι αν της βάλεις, καταφέρνει να τα βγάλει εις πέρας με το φυσικό της παίξιμο και την απίστευτη γοητεία της!
Goldie Hawn , η αγαπημένη μου μικροσκοπική στο μάτι ηθοποιός αλλά αξέχαστη με τις κωμωδίες της και το γέλιο που μου έχει χαρίσει!Τώρα που το σκέφτομαι πρέπει να έχω δει σχεδόν όλες της τις ταινίες και δεν υπάρχει κάποια που να μη τη θυμάμαι ευχάριστα!(Νομίζω άνετα θα της έκανα ένα αφιέρωμα, Κλεάνθη ακουυυύς????)
Και τέλος ο Θεος Bruce Willis που αν και γενικά τον έχω πιο πολύ σαν ΄΄πολύ σκληρός για να πεθάνει''εδώ παίζει τον κακόμοιρο γιατρουδάκο που προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με τα 2 πανούργα θηλυκά!
Η ταινία αν ξεπεράσεις το ελαφρύ, επιφανειακό κλίμα της, το ευχάριστο? black χιούμορ(που οκ ίσως να μην το αντέχουν κι όλοι!)και τα εφέ που θα ζήλευαν πολλοί τότε,μιλάει για πολύ επίκαιρα και διαχρονικά θέματα , όπως αυτό του αχόρταγου και ασταμάτητου κυνηγητού του ανθρώπου για παντοτινή νεότητα και αθανασία αλλά και την θανατηφόρα απληστία του που φτάνει στο πατάω επί πτωμάτων για να πετύχω το στόχο μου!
Κατά τα άλλα για να μην το εμβαθύνω περαιτέρω το ζήτημα είναι μια ταινία που για κάποιο λόγο μου προκαλεί ένα περίεργο εσωτερικό και νοσταλγικό σκίρτημα, μάλλον γιατί αναπολώ εκείνες τις εποχές των ανέμελων 90's!

Η ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΜΟΥ

ΘΑ ΓΕΛΑΣΩ?-4\5
αρκετά πιστεύω!

ΘΑ ΚΛΑΨΩ?-0\5
όχι!

ΘΑ ΘΕΛΩ ΚΑΡΔΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΕΣ?(ΑΙΣΘΗΜΑ-SEX)-4\5
αν το καλοσκεφτείς η ταινία υπάρχει γιατί 2 γυναίκες διεκδικούν τον ίδιο άντρα!

ΘΑ ΚΛΕΙΝΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ?(ΦΟΒΟΣ-ΒΙΑ)-0\5
μπα....

ΘΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΩ ΠΟΥ ΠΑΜΕ ΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ?(ΣΚΕΨΗ)-0\5
δεν θέλω να σκέφτομαι!

ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΙΡΝΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΘΟΝΗ?(ΔΡΑΣΗ-ΑΓΩΝΙΑ)-4\5

οκ ,δεν ειναι και οσκαρική ταινία αλλά βλέπεται ευχάριστα!

ΘΑ ΔΩ ΑΣΤΕΡΑΚΙΑ?(ΟΠΤΙΚΑ ΕΦΕ)-5\5
Για την τρύπα στο στομάχι της goldie και φυσικά για την τελική σκηνή με τα 2 κεφάλια των πρωταγωνιστριών!

ΘΑ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΩ?(SOUNDTRACK)-1\5 εμ....

ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ-6,5\10

Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

You Again


Υπόθεση : Η Marni (Kristen Bell) ήταν το κλασσικό κορίτσι που του φερόντουσαν άσχημα στο σχολείο, τα υπόλοιπα κορίτσια. Το πιο κακό από αυτά τα κορίτσια ηταν η Joana, η αρχηγός των μαζορετών. Τα χρόνια πέρασαν και η Marni είναι πλέον μια όμορφη κοπέλα, επιτυχημένη στην δουλειά της και με μια προαγωγή να την περιμένει. Επιστρέφει στο πατρικό της για να βοηθήσει στις ετοιμασίες του γάμου του αδελφού της και για να γνωρίσει επιτέλους την μέλλουσα αδελφή της. Όλα φαίνονται να πηγαίνουν μια χαρά, μέχρι που η Marni ανακαλύπτει πως ο αδελφός της παντρεύεται την Joana, η οποία συμπεριφέρεται σαν να μην την θυμάται από το σχολείο. Σαν να μην έφτανε αυτή η αναστάτωση, στο σπίτι καταφθάνει η θεια της Joana, Ramona (Sigourney Weaver), η οποία δεν έχει τις καλύτερες αναμνήσεις από την μητέρα της Marni, Gail (Jamie Lee Curtis) , καθώς ηταν θανάσιμη εχθροί από το γυμνάσιο. Άραγε όταν όλα αποκαλυφτούν πια από τις τέσσερις κυρίες θα στέκεται ακόμα όρθια;

Με μια κουβέντα : Βγαλμένη από την ιδία την ζωή, ένα πράγμα!

Γενικά : Η ταινία αυτή έχει να κάνει με ένα πάρα πολύ γνωστό, σε όλους μας θέμα, την σχολική βία. Είτε αυτή είναι λεκτική, συναισθηματική, σωματική δεν παύει να είναι βία και να στιγματίζει το θύμα για όλη του την ζωή. Ακόμα και όταν τα χρόνια περάσουν, το θύμα προσπαθεί να ξεχάσει την σχολική περίοδο, αλλά πάντα κάτι γίνεται και οι αναμνήσεις ξυπνάνε, αλλά αυτή την φορά το θύμα είναι σε θέση να αποφασίσει αν είναι διατεθειμένο να την υποστεί στωικά ή να αναλάβει δράση. Κάπως έτσι σκέφτεται και η πρωταγωνίστρια της ταινίας, ένα κοριτσάκι που το κακομεταχειριζόντουσαν στο σχολείο και ενώ κατάφερε να φτιάξει την ζωή του, γυρνά πάλι πίσω στις προσωπικές έχθρες και τις απαρχαιωμένες αντιπαλότητες. Εμένα η ταινία μου άρεσε, δεν είναι κάτι φοβερό, ούτε σκηνοθετικά, ούτε σεναριακά, ούτε από κάτι άλλο, απλά βλέπεται άνετα και περνά η ώρα σου ευχάριστα. Η χαριτωμένη – χαρούμενη – χαμένη πρωταγωνίστρια είναι η Kristen Bell, η οποία παίζει αρκετά καλά τον ρόλο, της κολλημένης με το παρελθόν κοπέλας, που το μονό που θέλει είναι εκδίκηση για τα σχολικά της χρόνια. Και για να ενισχυθεί λιγάκι το καστ και η ίντριγκα, οι παραγωγοί σκέφτηκαν να φτιάξουν και ένα δεύτερο επίπεδο αντιπαλότητας, αυτό μεταξύ της Sigourney Weaver και της Jamie Lee Curtis η οποίες απλά πλαισιώνουν την όλη κατάσταση. Το τραγικό στη ιστορία είναι ο γαμπρός της ταινίας που τον παίζει ο James Wolk και λέω τραγικό γιατί υπάρχει μια σκηνή, οπού τον δείχνει όπως έπρεπε να είναι στα 17 του, αλλά παρόλα αυτά έμοιαζε για έναν ξεπεσμένο 30αρι με χάλια κούρεμα. Βασικά αυτή ήταν και η μόνη μου παρατήρηση στο έργο, κατά τα άλλα δεν με πείραξε κάτι ιδιαίτερο, είναι μια ευχάριστη οικογενειακή/κοριτσίστικη ταινία που την βάζεις νωρίς το απόγευμα για να σου φτιάξει την διάθεση.

Η Ατάκα : Grandma Bunny: «Είσαι υπέροχη Helen, λείπαμε που δεν ήρθα στην κηδεία σου πέρσι!»

Ποιον θα έπαιζα : Την γιαγιά Bunny γιατί ήταν μια ζωηρή τεκνατζού στα 80ντα της άλλα κυρίως για την ατάκα που είπε και έγραψα πιο πάνω!!!

Αγαπημένη σκηνή : Οι σκηνές με την Sigourney Weaver και την Jamie Lee Curtis… Ιστορικές στιγμές.

Χειρότερη σκηνή : Δεν έχω κάποια που να με ενόχλησε ιδιαίτερα.

Δες την : Γιατί είναι ανάλαφρη, έχει και λίγη πλάκα, άλλα κυρίως, δες την για τις βετεράνους Weaver και Curtis.

Μην την δεις : Αν δεν θες να σου ξυπνήσουν σχολικές αναμνήσεις.

Με ποιον να την δεις : Με τις φίλες σου.

Μην την δεις με : Το αγόρι σου, θα βαρεθεί.



Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

London Boulevard


Υπόθεση : Ο Mitchell (Colin Farrell), είναι ένας πρώην κατάδικος που επιθυμεί να κάνει μια καινούργια και τίμια ζωή, αλλά θα ανακαλύψει πως κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο, καθώς το παρελθόν του βρίσκεται συνέχεια μπροστά του, για να του υπενθυμίζει ποιος ήταν. Πρώτο του βήμα είναι να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς του με έναν παλιό συνεργάτη, αλλά και να αντιμετωπίσει έναν αδίστακτο αρχιμαφιόζο που σκοτώνει για ψύλλου πήδημα. Παράλληλα κυνηγά και ένα 16χρονο που για την πλάκα του σκότωσε έναν φίλο του ζητιάνο. Και μέσα σε όλα αυτά βρίσκει δουλειά ως σωματοφύλακας μιας νεαρής αγγλίδας σταρ, την οποία δεν αργεί να ερωτευτεί και να μπλέξει περισσότερο την όλη μπλεγμένη κατάσταση.


Με μια κουβέντα : Μια μικρή απογοήτευση.


Γενικά : Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο περίμενα αυτή την ταινία, γενικά περιμένω με αγωνία κάθε νέα δουλειά της θεότητας που ακούει στο όνομα Keira Knightley. Έτσι λοιπόν μόλις βρήκα την ευκαιρία έτρεξα να δω το London Boulevard, που μόνο το London μπορώ να προφέρω σωστά. Αρκετές φορές μέσα στην διάρκεια της ταινίας θυμήθηκα την κακόμοιρη Whitney Houston, όχι γιατί αναφέρεται πουθενά στο έργο, απλά γιατί ¨Ο Σωματοφύλακας¨ που είχε παίξει εκείνη τότε, θυμίζει ελαφρώς την όλη κατάσταση που βιώνει σε αυτή την ταινία η θεότητα Keira Knightley. Βέβαια μέσα σε όλο αυτό το πνεύμα του ¨Σωματοφύλακα¨ έχουμε και πολλά στοιχεία γκανγκστερικής ταινίας, σκοτωμοί από εδώ και από εκεί, όπλα, σνιφαρίσματα κόκας, τελειωμένες γκόμενες, μάτσο/πιθήκια κουστουμαρισμένους εκτελεστές και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Το σενάριο είναι για άλλη μια φορά διασκευασμένο από ένα Best Seller αλλά όπως μου αποδείχτηκε τα Best Seller δεν μεταφέρονται σωστά στον κινηματογράφο ακόμα και από τον βραβευμένο με Oscar Σεναρίου William Monahan, ο οποίος τόλμησε να σκηνοθετήσει κιόλας. Δεν του έφτανε δηλαδή που κατέστρεψε το σενάριο ήθελε και να καταστρέψει ολοκληρωτικά την ταινία και μεταξύ μας, πάνω κάτω αυτό έκανε. Εντάξει, η ταινία βλέπεται αλλά δεν είναι και τίποτα το τρομερό. Είναι καταρχήν πολύ γρήγορη και πολύπλευρη, χωρίς να επικεντρώνεται στο ρομάντζο ή στην γκαγκστεριά για πάνω από 5 λεπτά την φορά. Αλλά το χειρότερο από όλα είναι πως η Keira Knightley δεν παίζει όσο θα ήθελα στην ταινία και είναι συνέχεια με μια κακόμοιρη, φτωχική ζακετούλα. Ο Colin Farrell αρκετά γοητευτικός τώρα που γκρίζαρε και με ένα πέτσινο μπουφανάκι για να μας το παίξει Άντρας. Δίπλα σε αυτούς τους δυο συναντάμε τον David Thewlis , που μεταξύ μας, ο ρόλος του εκκεντρικού/μαστουρωμένου φίλου της Knightley, τον κάνει να κλέβει δικαίως την παράσταση από τους δυο πρωταγωνιστές. Η μουσική είναι καλούτσικη με μπόλικα rock και alternative Βρετανικά συγκροτήματα. Τέλος πάντων, για να μην στα πολυλογώ, η ταινία σε γενικές γραμμές δεν λέει τίποτα, αν εξαιρέσεις φυσικά μια πολύ ενδιαφέρουσα και εκνευριστική ανατροπή στο τέλος της.


Η Ατάκα : Mitchell: « ¨Οτιδήποτε τρομερό, είναι αυτό που χρειάζεται την αγάπη μας¨. Η αδελφή μου είναι κάτι τρομερό, αλλά δεν χρειάζεται την αγάπη σου, το μόνο που θέλει είναι το pin από την κάρτα σου.»


Ποιον θα έπαιζα : Τον εκκεντρικό, ήρεμο, μονίμως μαστουρωμένο Gant.


Αγαπημένη σκηνή : Τα τελευταία 15 λεπτά που έχουν και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον – ανατροπή.


Χειρότερη σκηνή : Τα τελευτά 2 λεπτά που με ξενέρωσαν.


Δες την : Αν παρόλα όσα έγραψα εσύ έχεις πεισμώσει και θες να την δεις ούτος η άλλως. Ακόμη καλή δικαιολογία είναι η Keira Knightley και ο Colin Farrell.


Μην την δεις : Αν σε έψησα!!!


Με ποιον να την δεις : Με τους φίλους σου.


Μην την δεις με : Την μαφία.




Σάββατο 26 Μαρτίου 2011

High Fidelity


Υπόθεση : Ο Rob Gordon (John Cusack) έχει πατήσει για τα καλά τα 30 και μόλις χώρισε από την Laura, την έξυπνη και επιτυχημένη κοπέλα του, γιατί σύμφωνα με εκείνη, δεν έχει αλλάξει καθόλου από τότε που γνωρίστηκαν. Από την στιγμή λοιπόν που χώρισαν ο Rob κάνει μια προσωπική απογραφή για το Top 5 των πιο δύσκολων χωρισμών που είχε στην ζωή του, ξεκινώντας από το σχολείο και φτάνοντας μέχρι και σήμερα. Σε αυτή την απογραφή θα προσπαθήσει να έρθει σε επαφή με τις πρώην κοπέλες του και να μάθει γιατί είναι τόσο ¨κατεστραμμένο υλικό¨ και δεν μπορεί να στεριώσει με κάποια κοπέλα. Σε αυτή του την αναζήτηση, φυσικά, τον συνοδεύουν άπειρα μουσικά κομμάτια καθώς ο ίδιος είναι ιδιοκτήτης ενός δισκοπωλείου με σπάνιο μουσικό υλικό και με υπαλλήλους δυο κοινωνικά αποβράσματα που του κάνουν την ζωή δύσκολη. Παράλληλα με το Top 5, προσπαθεί να ξανακερδίσει την Laura, η οποία φυσικά έχει προχωρήσει στην ζωή της.

Με μια κουβέντα : Μια (μουσική) ρομαντική κομεντί, αλλά από την πλευρά του άντρα!

Γενικά : Πες μου, έχεις ξαναδεί μια κομεντί που να βασίζεται σε αντρικό χαρακτήρα; Εγώ προσκοπικά όχι και αυτό είναι που κάνει, στα μάτια μου τουλάχιστον, τόσο ιδιαίτερη την συγκεκριμένη ταινία. Ο John Cusack σε αυτή την ταινία είναι ένας μαλάκας και μισός και αυτό το λέω γιατί, εκείνη την κοπέλα του, της είχε κάνει πολλά ο άτιμος, όποτε περνώ το μέρος της κοπέλας στο χωρισμό. Έλα όμως που το λυπημένο και δήθεν στιλάκι του Cusack σε τουμπάρει και του τα συγχωρείς όλα, έτσι τον ακολουθείς σε όλη την διάρκεια της ταινίας, στην οποία εκείνος και μαζί με μπόλικη μουσική, κάνει την προσωπική του απογραφή για όλες εκείνες τις κοπέλες που είχε, οι οποίες φυσικά κάποια στιγμή τον παράτησαν. Η συγκεκριμένη ταινία εμβαθύνει μέσα στην αντρική ψυχοσύνθεση. Είναι μια χρυσή ευκαιρία για τις γυναίκες, οι οποίες μπορούν έτσι να καταλάβουν, τι σκέφτεται ο άντρας όταν μαθαίνει ότι η πρώην του τα φτιάχνει με άλλον, γιατί κάνει σεξ με μια τραγουδιάρια ενώ έχει την πρώην στο μυαλό του, γιατί τον στοιχειώνουν όλες οι κοπέλες που είχε και πως τελικά παραμένει για πάντα παΐδι και κάνει τις ίδιες και χειρότερες μαλακιές που έκανε όταν ήταν μικρός. Σκηνοθετικά η ταινία είναι έτσι και έτσι, το σενάριο διασκεδασμένο από βιβλίο είναι πολύ καλό με έξυπνες ατάκες και μπόλικες μουσικές πληροφορίες. Και μιας που λεμέ για μουσική να αναφέρουμε πως έκτος από το απλό Soundtrack που έχει βγει, έχει κυκλοφορήσει και μια special έκδοση στην οποία υπάρχουν 3 cd με άπειρα τραγούδια που σε στέλνουν αδιάβαστο. Μερικοί από τους καλλιτέχνες που ακούγονται σε αυτό το soundtrack είναι: ο Bob Dylan, ο Elvis Costello, ο Al Green, οι Queen, η Aretha Franklin και άλλοι πολλοί! Τέλος, οι γυναίκες σε αυτή την ταινία θα εκνευριστούν, θα μουντζώσουν και θα βρίσουν τον Cusack, ενώ όλοι άντρες θα βλέπουν την ταινία με μια θρησκευτική ευλάβεια, ενώ στο τέλος όλοι θα έχουν μάθει κάτι καινούργιο για το έτερον ήμισυ τους.

Η Ατάκα : Rob Gordon: «Άραγε τι ήρθε πρώτο; Η μουσική ή η μελαγχολία; Ο κόσμος ανησυχεί που τα παιδιά βλέπουν βίαιες ταινίες, επειδή θα τα ελέγχει μια κουλτούρα βίας. Κανείς δεν ανησυχεί για το ότι τα παιδιά ακούν χιλιάδες τραγούδια για ραγισμένες καρδιές, απόρριψη, πόνο, δυστυχία και απώλεια. Άκουγα Pop μουσική επειδή ήμουν μελαγχολικός; Ή μήπως ήμουν μελαγχολικός επειδή άκουγα Pop μουσική;»

Ποιον θα έπαιζα : Θα έπαιζα τον Barry, τον υπάλληλο στον δισκοπωλείο, τον οποίο έπαιξε εξαιρετικά ο τρελαμένος Jack Black.

Αγαπημένη σκηνή : Η σκηνή όπου ο Rob μαθαίνει ότι η Laura βγαίνει με κάποιον άλλον και παθαίνει παράκρουση.

Χειρότερη σκηνή : Δεν έχω.

Δες την : Για την εξαιρετική μουσική, το πνευματώδες σενάριο, για να ανακαλύψεις την αντρική σκέψη και για να δεις τον Jack Black να τραγουδάει το "Let's Get It On" του Marvin Gaye.

Μην την δεις : Αν είσαι κοπέλα και θες να δεις μια πιο κοριτσίστικη ταινία.

Με ποιον να την δεις : Με τους κολλητούς σου.

Μην την δεις με : Την μακροχρόνια σχέση σου.



A Very Long Engagement


Υπόθεση : Κατά την διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου πέντε απεγνωσμένοι άντρες πυροβολούν τους εαυτούς τους με σκοπό να πάρουν χάρη από τους ανωτέρους τους και να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Αντί όμως της χάρης που περιμένουν καταλήγουν σε ένα στρατόπεδο οπού τους επιβάλλεται να σκοτωθούν στο πεδίο της μάχης. Η Mathilde (Audrey Tautou) είναι αρραβωνιασμένη με έναν από τους πέντε, με τον νεαρό Manech (Gaspard Ulliel), που σύμφωνα με στρατιωτικές πληροφορίες έχασε την ζωή του σε εκείνο το στρατόπεδο. Η Mathilde όμως δεν πιστεύει κάτι τέτοιο, ξέρει πως ο αγαπημένος της είναι ζωντανός και θα κάνει τα πάντα για να τον βρει και να τον φέρει πίσω κοντά της.

Με μια κουβέντα : Amelie και πράσινα άλογα, αυτή είναι ταινία!!!

Γενικά : Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χάρηκα αυτή την ταινία. Πραγματικά την έβλεπα και ευχόμουν, δεν ξέρω και εγώ που, να έχει happy end πράγμα που το έχω κάνει για ελάχιστες ταινίες. ¨Οι Ατελείωτοι Αρραβώνες¨ είναι μια θεσπέσια ταινία που μίλα για πάρα πολλά πράγμα και ανεβάζει στην επιφάνεια ένα σωρό συναισθήματα που πιστεύεις ότι δεν μπορούν να συνυπάρξουν σε μια ταινία. Ο σκηνοθέτης του Amelie, Jean-Pierre Jeunet έρχεται και μας παρουσιάζει μια ταινία με εξαιρετική σκηνοθεσία που θα ζήλευαν μεγάλες υπερπαραγωγές του Hollywood, όχι μόνο για την ρομαντική πλευρά της, αλλά και για την εξαιρετική απεικόνιση τον πολεμικών σκήνων, που έδιναν το παρόν σε όλη την διάρκεια του έργου. Η ταινία διαρκεί 2 ώρες και μέσα σε αυτές τις 2 ώρες ο ρομαντισμός εναλλάσσετε με την μαυρίλα του πολέμου συνεχώς. Από την μια βλέπουμε την νεαρή Mathilde που είναι η επιτομή του μότο «Η Ελπίδα Πεθαίνει Πάντα Τελευταία» και από την άλλη βλέπουμε σκηνές με βόμβες να σκάνε ολόγυρα μας, νεκρούς στρατιώτες, λάσπη, καπνούς και άλλα τέτοια. Το σενάριο απλά υπέροχο, είχε ένα συνδυασμό από ρομάντζο, περιπέτεια και μυστήριο, καθώς η μικρή Mathilde προσπαθεί να ξελύσει ένα ολόκληρο κουβάρι από πληροφορίες για να βρει μια αλήθεια που μόνο εκείνη πιστεύει ότι υπάρχει, ιδικά την στιγμή που όλα δείχνουν ότι έχουν χαθεί. Η σκηνοθεσία για όσους έχουν δει το Amelie θα καταλάβουν τι εννοώ όταν λέω ότι είναι ξεχωριστή και ιδιαίτερη, άλλα αδιαμφισβήτητα τέλεια. Η φωτογραφία είναι υπέροχη, η μουσική επίσης. Οι ορμήνιες είναι μοναδικές από όλους, η Audrey Tautou σε έναν άκρως πιο συναισθηματικό ρόλο από εκείνο της Amelie, δίνει έναν φαινομενικά χαμένο αγώνα για να βρει τον ερώτα της, ενώνοντας κομμάτια από ένα μαύρο παρελθόν. Δίπλα της ένα πολύ καλό καστ ηθοποιιών, όπου συναντάμε την θεότητα Marion Cotillard σε ένα μικρό, άλλα σημαντικό ρόλο για την εξέλιξη της ιστορίας, άλλα την μεγαλύτερη έκπληξη την προκαλεί η εμφάνιση της Jodie Foster, η οποία μιλάει άπταιστα Γαλλικά και μπήκε στην ταινία γιατί είναι φίλη με τον σκηνοθέτη. Κλείνοντας το μόνο που μου έμεινε να γράψω είναι να σε παρακαλέσω να την δεις, θα κολλήσεις μαζί της και θα κανείς στην άκρη την χαζοβιόλα Amelie!

Η Ατάκα : Αφηγήτρια: «Αν ο Manech είχε σκοτωθεί, η Mathilde θα το ένοιωθε. Από τότε που της είπαν ότι πέθανε το ένστικτο της την οδηγεί σαν γερό νήμα. Δεν παύει να ελπίζει. Αν το νήμα δεν την οδηγήσει κοντά του δεν πειράζει. Θα το χρησιμοποιήσει για να κρεμαστεί.»

Ποιον θα έπαιζα : Δεν ξέρω, μάλλον κάποιον από τους δεύτερους ρόλους, δεν με νοιάζει, αρκεί να παίξω σε αυτή την ταινία.

Αγαπημένη σκηνή : Δεν είναι μια συγκεκριμένη σκηνή είναι όλο το αφηγηματικό κομμάτι στην αρχή της ταινίας, όπου γνωρίζουμε τους πέντε φαντάρους και κάποια πράγματα για την ζωή τους, μέσα σε 12 λεπτά.

Χειρότερη σκηνή : Δεν έχω.

Δες την : Γιατί μπορεί να σε κάνει να γελάσεις, να κλάψεις, να πονέσεις. Θα σου αρέσει η όμορφη σκηνοθεσία, το σενάριο σε μορφή αναζήτησης/πάζλ , η όμορφη μουσική, η φωτογραφία και εκείνο το βαθύ συναίσθημα που θα σου βγάλει στο τέλος και θα την σκέφτεσαι για μέρες.

Μην την δεις : Αν είσαι ξεροκέφαλος και πεισματάρης.

Με ποιον να την δεις : Με την κοπέλα σου.

Μην την δεις με : Δεν ξέρω σε ποιον δεν θα αρέσει αυτή η ταινία.



ShareThis