fwto

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

Legend of the Guardians: The Owls of Ga'Hoole


Υπόθεση : Ο Soren είναι μια νεαρή κουκουβάγια που του αρέσει να ακούει από τον πατέρα του ιστορίες για τους Φύλακες του νησιού Ga'Hoole. Μια μέρα καθώς προσπαθούσε να πετάξει με τον αδελφό του, απαγάγεται και οδηγείται μαζί με δεκάδες αλλά μικρά στο St. Aggie όπου κατοικεί ο σκληρός άρχοντας Taito και ο στρατός του οι ¨Αγνοί¨. Εκεί θα κάνει μια καινούργια φίλη την Gylfie και με την βοήθεια ενός φύλακα θα δραπετεύσουν μαζί, αφήνοντας τον αδελφό του Soren πίσω στο St. Aggie. Στην αναζήτηση του για τους Φύλακες του Ga'Hoole, θα συναντήσει καινούργια πρόσωπα που θα τον βοηθήσουν να τα καταφέρει και να οδηγηθεί στο Ga'Hoole, όπου η πραγματική του εκπαίδευση ως Φύλακας, θα ξεκινήσει.


Με μια κουβέντα : Το κορόιδευα, αλλά μου άρεσε.


Γενικά : Στην αρχή έλεγα ότι είναι χαζό να γυρίσει κάποιος μια ταινία, όπου οι πρωταγωνιστές είναι κουκουβάγιες και κυρίως πολεμόχαρες κουκουβάγιες. Έχοντας δει πάνω από την μισή ταινία, έπιασα τον εαυτό μου να έχει κολλήσει όλη την προσοχή του σε αυτό που έβλεπα και να μην έχω αποσπαστεί από οτιδήποτε άλλο, σκέφτομαι πως και βόμβα να έπεφτε δίπλα μου, δεν θα έπαιρνα τα μάτια μου από την οθόνη. Η ταινία αν και φαίνεται παιδική και χαζή με όλες αυτές της πουπουλένιες κουκουβάγιες, καταφέρνει να σε μεταφέρει σε έναν διαφορετικό κόσμο, που θα μπορούσε να είχε γράψει ο Tolkin. Τα οπτικά εφέ που χρησιμοποιούνται είναι εξαιρετικά και είμαι σίγουρος πως η τεχνολογία 3D που χρησιμοποιήθηκε, θα ήταν αξεπέραστη. Από μουσικής πλευράς το έργο διαθέτει αρκετά ορχηστρικά κομμάτια που κυλάνε εναρμονισμένα με την ταινία και μερικά πιο Pop κομμάτια για να πιάσει την εμπορική φλέβα του νεανικού κοινού. Η σκηνοθεσία από τον Zack Snyder που προσωπικά τον συγχαίρω, εφόσον είναι ο άνθρωπος που έκανε μια τινά που σε άλλη περίπτωση θα την είχα σταματήσει στο δεκάλεπτο, να την δω μέχρι το τέλος και να ευχαριστηθώ τα αργά πλάνα και τις μαχητικές χορογραφίες των κουκουβάγιων. Το σενάριο ήταν καλό, λίγο στα ονόματα ξενέρωσα καθώς ήταν πολύ παράξενα και μου θύμισαν τα ονόματα που χρησιμοποιούσε ο Tolkien. Κλείνοντας μιας και δεν έμεινε τίποτα άλλο να πω, είναι πως είμαι πολύ ευχαριστημένος με αυτή την ταινία, ανταποκρίθηκε και ξεπέρασε τις προσδοκίες μου, χαρίζοντας μου δυο ώρες φανταστικής περιπέτειας με μερικούς πολύ καλά προσεγμένους χαρακτήρες.


Η Ατάκα : Soren: «Πρέπει να βρούμε τους Φύλακες. Είναι οι μόνοι που μπορούν να μας σώσουν!»


Ποιον θα έπαιζα : Τον Soren.


Αγαπημένη σκηνή : Όλες οι σκηνές που ήταν γυρισμένες σε αργή κίνηση. Μπορούσες με αυτό τον τρόπο να δεις την παραμικρή λεπτομέρεια και να θαυμάσεις την δουλειά των animators.


Χειρότερη σκηνή : Με ξένισε η ύπαρξη του φιδιού στην ιστορία, όχι για κανέναν άλλον λόγο, απλά ήταν πολύ ρεαλιστικός και ελαφρώς σιχάθηκα.


Δες την : Γιατί τελικά δεν είναι τόσο παιδική, όσο την είχα υπολογίσει και γιατί έχει ωραίες σκηνές δράσης και περιπέτειας.


Μην την δεις : Αν βαριέσαι τα animation και να δεν έχεις σε μεγάλη εκτίμηση τις κουκουβάγιες.


Με ποιον να την δεις : Με τα ανίψια σου, αλλά και με μερικούς φίλους σου.


Μην την δεις με : Ορνιθολόγους, θα θεωρήσουν πως η ταινία βεβηλώνει το αξιοσέβαστο πτηνό.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ShareThis