Υπόθεση : Ο Mikael Blomkvist (Michael Nyqvist), εκδότης του περιοδικού Millennium, θέλει να βγάλει στην φόρα τις αποτρόπαιες και χυδαίες πράξεις, πολύ γνωστών προσωπικοτήτων. Όταν λοιπόν ένας νέος δημοσιογράφος τον πλησιάζει με μια σχολαστική έρευνα πάνω στο εμπόριο λευκής σαρκός, που γίνετε στην Σουηδία και οι άνδρες που εμπλέκονται είναι ευυπόληπτα πρόσωπα της κοινωνίας. Ο Blomkvist αρχίζει να ερεύνα την υπόθεση, μόνο που είναι πολύ δύσκολο να φτάσει στην άκρη του νήματος, καθώς ο εγκέφαλος της υπόθεσης, μπλέκετε άμεσα με την εξαφανισμένη Lisbeth Salander (Noomi Rapace), την γυναίκα, που έχει στοιχειώσει το μυαλό του, από την προηγούμενη περιπέτεια του.
Κατηγορία ταινίας : Αμαρτίες γονέων
Γενικά : Μετά το κορίτσι με το τατουάζ (έχει γίνει κριτική, στον μήνα Μάρτιο), έρχεται το δεύτερο μέρος της τριλογίας Millenium, με τίτλο: Το κορίτσι που έπαιζε με την φωτιά. Δεν πρόκειται να πω ψέματα, η δεύτερη ταινία δεν είναι σε καμία περίπτωση σαν την πρώτη. Αναμενόμενο βέβαια, αφού το σενάριο δεν ακολουθεί πίστα το βιβλίο, όπως έγινε στην πρώτη ταινία. Οκ έχει τρελές ανατροπές, που σε σοκάρουν, έχει κυνηγητό, ξύλο, μαφίες, ύπουλες και μοχθηρές φάτσες, λεσβιακό σεξ, απλό σεξ και φωτιά. Μιλάμε για ένα ωραίο αστυνομικό θρίλερ, που σε κρατάει καρφωμένο για 2 ώρες, με την απίστευτα μπλεγμένη πλοκή του, που σιγά σιγά ξετυλίγετε και σου προσφέρει στιγμές έκπληξης. Η ταινία είναι καλυμμένη όπως και η πρώτη, με ένα πέπλο μυστηρίου, είναι σκοτεινή και βίαιη, έχει αρκετές σκηνές, που μπορεί να σοκάρουν ένα πιο συμβατικό κοινό, αλλά στο ξεπληρώνει με ένα εκπληκτικό σενάριο και μια καλοδουλεμένη σκηνοθεσία. Στο ρόλο της hacker – γκοθού – λεσβίας, βλέπουμε ξανά την Noomi Rapace, που είναι απλά εξαιρετική, ενώ τον ρόλο του ¨δεν το βάζω κάτω¨ δημοσιογράφου βλέπουμε τον Michael Nyqvist, που ήταν και αυτός πολύ κάλος. Από μουσικής πλευράς μην περιμένεις πολλά πράγματα, αστυνομική είναι η ταινία. Δεν θέλω να πω πολλά πράγματα για αυτή την ταινία, γιατί η παραμικρή πληροφορία, για την υπόθεση οδηγεί σε χιλιάδες ερωτήματα και τα χιλιάδες ερωτήματα, οδηγούν στο τέλος της ιστορίας. Το μόνο που πρέπει να ξέρεις είναι πως η ταινία δεν θα σε απογοητεύσει, σε καμία περίπτωση.
Ποιον θα έπαιζα : Τον ξανθό ματραχαλά, που είχε μια ασθένεια και δεν νοιώθει πόνο... φαντάζεσαι;;;
Αγαπημένη σκηνή : Η σκηνή από το παρελθόν της Lisbeth, όπου σαν ένα απλό καθημερινό κοριτσάκι βάζει κυριολεκτικά τον πατέρα του φωτιά. Είναι απίστευτα δυνατή σκηνή.
Χειρότερη σκηνή : Η hacker – γκοθού – λεσβία, δίνει μια φτυαριά στο χέρι του ξανθού ματραχαλά. Το χέρι σπάει, αλλά επειδή δεν νοιώθει πόνο, το αφήνει έτσι… Το χαζό της υπόθεσης είναι πως την άλλη μέρα αντί να πάει να βάλει κανένα γύψο, έβαλε έναν επίδεσμο και όλα μια χαρά. Κάτσε ρε φίλε, δεν πονάς- δεν πονάς, αλλά αυτό είναι κακό για την υγεία σου και κυρίως για την αισθητική του κοινού.
Δες την : Γιατί είναι μια εξαιρετική αστυνομική ταινία, με ένα πολύ ανατρεπτικό σενάριο και με μια καταπληκτική σκηνοθεσία.
Μην την δεις : Γιατί δεν είναι τόσο καλή όσο η πρώτη της σειράς. Ακόμη, η σουηδική γλώσσα είναι πολύ άγρια και τραχιά, για τα δικά μας αυτιά.
Με ποιον να την δεις : Μπορείς και μόνος σου, αλλά και με έναν άντε δυο φίλους σου.
Μην την δεις με : Μην την δεις με την κοπέλα σου, θα βαρεθεί θανάσιμα και προφανώς θα κοιμηθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου