Trainspotting

Υπόθεση : Μια ομάδα νέων από την Σκοτία, έχουν στραφεί στην χρήση ηρωίνης για να ξεφύγουν από τον πεζό και μοντέρνο τρόπο ζωής. Αργότερα θα αντιμετωπίσουν τις συνέπειες και θα ανακαλύψουν ότι δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις στην έμφυτη μοναξιά και στον πόνο της ζωής.

Κατηγορία ταινίας : Μαστούρα

Γενικά : Το θετικό της ταινίας και κυρίως από τα καλύτερα ατού της, ήταν το γεγονός ότι δεν παρουσιάζει την χρίση ως κάτι κακό, όπως κάνουν οι περισσότερες ταινίες, όχι ότι ήμαστε υπέρ των ναρκωτικών, απλά ήμαστε υπέρ της έξυπνης και διαφορετικής παρουσίασης του θέματος. Αδιαμφισβήτητα η ταινία ήταν πολύ καλή, με μια πολύ περιγραφική απεικόνιση της κατάστασης την οποία βιώνουν οι εξαρτημένοι από την ηρωίνη. Παρουσιάζεται λοιπόν η απόλυτη ευχαρίστηση και έκσταση που χαρίζουν τα ναρκωτικά, αλλά παράλληλα τονίζονται με πολύ σκληρό και μερικές φορές με πολύ αηδιαστικό τρόπο τα αρνητικά της χρήσης. Η ταινία είναι ενδιαφέρουσα, παρακολουθείτε άνετα καθώς δεν έχει καθόλου αργές σκηνές, κάθε λεπτό που περνά είναι και μια άλλη εικόνα που σκάει σαν βόμβα στην μούρη σου. Άποψη μου βέβαια, πως από το σημείο της απεξάρτησης και μετά ένοιωθα πως τραβούσε λίγο η υπόθεση, χωρίς βέβαια να χάνει το ενδιαφέρον της, απλά έβλεπες πως τα ¨πιστεύω¨ του πρωταγωνιστή άλλαζαν και δεν με τραβούσαν, όπως στην αρχή της ταινίας. Η υποκριτική του Ewan McGregor ήταν απλά συγκλονιστική, μου έδειξε ότι ήθελα να δω, ότι περίμενα και έλπιζα, ίσως ακόμα και κάτι παραπάνω. Η μουσική της ταινίας ήταν επίσης πολύ καλή, ενώνοντας ακόμα και κλασσική μουσική με αρκετά τραγούδια των Iggy Pop, Lou Reed, New Order, Primal Scream. Η σκηνοθεσία από τον Danny Boyle (¨Slumdog Millionaire¨ The Beach¨) ήταν εξαιρετική με μια πολύ ρεαλιστική και σκληρή παρουσίαση της ζωής των ναρκομανών, ενώ το σενάριο ήταν άμεσο και αληθινό . Κλείνοντας το Trainspotting είναι μια καταπληκτική ταινία, που αξίζει κάποιος να την δει και να την απολαύσει.

Αγαπημένη σκηνή : Η σκηνή που μετά από μέρες καψίματος βρίσκουν το μωρό νεκρό στην κούνια. Μια πολύ δυνατή και τραγική σκηνή δείχνοντας μας με ωμό τρόπο, τι μπορεί να συμβεί όταν δεν είσαι παρών σε όσα συμβαίνουν γύρω σου.

Χειρότερη σκηνή : Ο ποιο ζαβαλής της παρέας ο Spud (Ewen Bremner) ξυπνάει στο σπίτι της κοπέλας του, έχοντας χεστεί (δεν ήμαστε σον - σον εδώ, τα λέμε όλα όπως είναι) πάνω του. Έχοντας λερώσει λοιπόν το σεντόνι, το πάει για πλύσιμο, αλλά τον σταματάνε στην τραπεζαρία και καθώς μαλώνει με την μάνα της κοπέλας του, για το ποιος θα καθαρίσει το σεντόνι και πάνω στο τράβηγμα του σεντονιού, το σεντόνι τινάχτηκε και τα σκατά πετάχτηκαν παντού στο δωμάτιο, κάνοντας τους όλους χάλια. Μια εικόνα χίλιες λέξεις: ΙΙΙΙΙΙΟΥΥΥΥΥ!!!!

Δες την : Γιατί είναι μια ταινία που χαρακτηρίζει μια ολόκληρη γενιά. Ακόμη δες την, για την σκηνοθεσία, για την το σενάριο, για την υποκριτική του Ewan McGregor και φυσικά για το θέμα της παρουσιάζετε χωρίς να ωραιοποιείτε ή να κατακρίνετε.

Μην την δεις : Ίσως να σε αηδιάσουν μερικές αποκρουστικές εικόνες, μετά από αυτό δεν έχεις λόγο να μην την δεις.

Με ποιον να την δεις : Με την παρέα σου είτε αγόρια είτε κορίτσια, δεν έχει σημασία, το θέμα είναι να την δείτε και να την απολαύετε.

Μην την δεις με : Έλα ντε, ποιος δεν θα θέλει να την δει;;;