fwto

Κυριακή 2 Μαΐου 2010

Ichi


Υπόθεση : Η Ichi είναι μια τυφλή κοπέλα, που περιφέρεται από πόλη σε πόλη με το μουσικό όργανο της, παράλληλα όμως έχει εξαιρετικές τεχνικές στην ξιφομαχία, τις οποίες προσφέρει για να βοηθήσει των Shido, έναν τύπο που ήθελε να γίνει φύλακας ενός χωρίου. Μαζί με τον Shido, η IchiYakuza που τυραννάει την γύρο περιοχή. θα προστατεύσει το χωριό από την ομάδα


Κατηγορία ταινίας : Εσμεράλδα


Γενικά : Την ταινία αυτή την είδα για ένα και μοναδικό λόγο. Στο πίσω μέρος του dvd έγραφε την υπόθεση του έργου, η οποία έλεγε: «Η Ichi ήταν μόνη, τυφλή και ωραία, γι΄ αυτό και όλοι την εκμεταλλεύονται», βλέποντας λοιπόν αυτή την περιγραφή, ήμουν σίγουρος ότι η ταινία θα μου αρέσει αλλά δυστυχώς έπεσα έξω. Την ταινία μπορεί να την έκαναν με πολύ μεγάλο μεράκι και να προσπάθησαν να κάνουν μια σοβαρή προσπάθεια, αλλά για μένα ήταν σαν να βλέπω μια παρωδία Ιαπωνικών ταινιών με σαμουράι. Οι χαρακτήρες ήταν τραγικοί, μια τυφλή κοπέλα που τραγουδούσε παραδοσιακά Ιαπωνικά της τάβλας, ένας ζαβαλής ¨δάσκαλος¨ που δεν μπορούσε να τραβήξει το σπαθί του από την θήκη γιατί είχε ψυχολογικά τραύματα (ΕΛΕΟΣ), ο αρχηγός των κακών που μάλλον έπρεπε να δείχνει παρανοϊκός και τρελός, κατάφερε να δείχνει καθυστερημένος. Το σενάριο δεν πολύ έβγαζε νόημα, υπήρχαν συζητήσεις του τύπου : «Τι κάνεις σήμερα μικρή μου Ichi;», « θα χιονίσει σήμερα, αλλά εγώ είμαι τυφλή και δεν βλέπω!», δηλαδή πες μου, είναι φυσιολογικές κουβέντες αυτές;; Η σκηνοθεσία είναι λίγο ότι να ναι, δεν υπήρχαν πολλές σκηνές με μάχες και ξύλο, όπως περίμενα να δω. Το πιο τραγικό από όλα όμως είναι άλλο. Στην τελική σκηνή, οι καλοί περιμένουν τους κακούς να έρθουν για να πολεμήσουν, και περιμένουν σε έναν άδειο δρόμο, όπου φύσαγε, ταμπέλες κουνιόντουσαν και όλη αυτή η σκηνή μου θύμισε πάρα πολύ αμερικανικό western. Κλείνοντας θα πρέπει να πω ότι η ταινία κρατά γύρω στις 2 ώρες με πολλές ιαπωνικές τσιρίδες, με μια βαρετή υπόθεση και με πολλούς ενοχλητικούς χαρακτήρες.


Αγαπημένη σκηνή : Η σκηνή όπου ο ¨δάσκαλος¨, όταν ήταν πιτσιρίκι, έκανε εξάσκηση με το σπαθί του, το οποίο έσπασε πάνω σε ένα ξυλαράκι και το κομμάτι που έσπασε, πετάχτηκε και καρφώθηκε στο μάτι της μάνας του, στην άλλη άκρη του κήπου.


Χειρότερη σκηνή : Το αστείο με αυτή την ταινία είναι πως ήθελα πολύ να δω μια Ιαπωνική ταινία γιατί είχα καιρό να δω κάτι από εκείνα τα μέρη, αλλά το μετάνιωσα οικτρά ακούγοντας σε όλες τις σκηνές τσιρίδες και κραυγές μικρών κίτρινων ανθρώπων.


Δες την : Τι να σε πω τώρα, για να σε πείσω… Μην την δεις καλύτερα.. άστο… είναι πολύ μέτρια αλλά επειδή είμαι κάλος άνθρωπος δεν θα σε αφήσω έτσι, αν θες πάλι να δεις κάτι από την μακρινή ανατολή πάρε δες το ¨Αναχωρήσεις¨ το θέμα ίσως να σε ξινίσει αλλά πάλι είναι πολύ καλή ταινία και κέρδισε το Oscar καλλίτερης ξενόγλωσσης ταινίας.


Μην την δεις : Για τις τσιρίδες, για τους τραγικούς ηθοποιούς, για την χαζή υπόθεση, γιατί εκτός από αμερικανικό western μου θύμισε και ελληνική βιντεοκασέτα του 80, δεν ξέρω γιατί αλλά αυτή την αίσθηση είχα…


Με ποιον να την δεις : Την γλίτωσες σήμερα, δεν σε αφήνω να την δεις, έχεις το ελεύθερο να βγεις έξω… καλά να περάσεις, να προσέχεις μην σου ρίξουν τίποτα στο ποτό και να γυρίσεις πριν τις 12 για να μην γίνει το αμάξι κολοκύθα!!!


Μην την δεις με : Εφόσον δεν θα την δεις ούτε εσύ, τότε δεν θα την δει και κανένας άλλος…





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ShareThis