Υπόθεση : Οι γονείς του Mud θέλουν να στείλουν με το ζόρι τον γιο τους σε μια κατασκήνωση με υπολογιστές. Ο Mud εκνευρισμένος από το κόλλημα τον γονιών του, αποφασίζει μαζί με την παρέα του, να προσλάβουν έναν άνεργο ηθοποιό για να παραστήσει διαφορετικούς αντιπροσώπους κατασκηνώσεων στους γονείς των παιδιών. Έχοντας πείσει τους γονείς τους, νοικιάζουν μια παλιά κατασκήνωση των hipis και ετοιμάζονται να περάσουν το πιο καταπληκτικό καλοκαίρι της ζωής τους, μακριά από γονείς και καταπίεση.
Κατηγορία ταινίας : Memories (like the corners of my mind…)
Γενικά : Μερικοί άνθρωποι επιλέγουν για αγαπημένη τους ταινία, ένα κουλτούρ – μουλτούρ έργο με βαθυστόχαστα μηνύματα, που πρέπει να είσαι μαστουρωμένος για να το καταλάβεις, άλλοι πάλι επιλέγουν ταινίες, τίγκα στο εφέ και την φασαρία, ενώ δεν έχουν τίποτα άλλο να προσφέρουν (πως με εκνευρίζει όταν λένε ότι το Αvatar είναι η αγαπημένη τους ταινία!!). Εγώ δεν περίμενα ότι θα έλεγα κάτι τέτοιο ποτέ για μια ταινία, ναι, έχω πολλές αγαπημένες, αλλά δεν μπορώ να επιλέξω την μια και μοναδική, αλλά τώρα πλέον μπορώ, αυτή είναι η αγαπημένη μου ταινία. Μια ταινία που την έβλεπα ξανά και ξανά, όταν ήμουν 8 χρονών, πριν το φαγητό, πριν το διάβασμα, κατά την διάρκεια του διαβάσματος, μετά τα αγγλικά, πριν τον ύπνο και την άλλη μέρα πάλι τα ίδια. Την είχα ξεχάσει για πολλά χρόνια, μέχρι που για έναν απροσδιόριστο λόγο, έφαγα μια από τις μεγαλύτερες φλασιές της ζωής μου, και την έψαξα χωρίς να ξέρω τίτλο, ηθοποιούς και σκηνοθέτη (ευτυχώς δεν δυσκολεύτηκα). Είναι λοιπόν η αγαπημένη μου, γιατί ήταν από τις πρώτες ταινίες που είδα στην ζωή μου, όταν το μυαλό μου ήταν καθαρό, τα μάτια αλληθώριζαν στα πολλά φώτα και τα αυτιά μου δεν καταλάβαιναν λόγια, παρά μόνο γέλια και φωνές. Την λατρέβω αυτή την ταινία!!! Λοιπόν επειδή είπα πολλά και τίποτα σχετικό με την ταινία θα τα πω γρήγορα. Η ταινία με λίγα λόγια είναι το απόλυτο καλοκαιρινό όνειρο των παιδικών μας χρόνων, ήλιος, παρέα, τρέλα, γέλιο, αντηλιακό καρύδα, εφηβικοί έρωτες και μαλακιά τέρμα (με την καλύτερη έννοια). Μια πολύ γλυκιά και αθώα ταινία, χωρίς να χρησιμοποιεί πολλά μπιχλιμπίδια και φανφάρες για να τραβήξουν το μάτι, άγνωστοι ηθοποιοί που παίζουν καταπληκτικά, βεβαία την παράσταση κλέβουν τα 20 και κάτι παιδία που παίζουν μοναδικά , το καθένα τον ρόλο του (και το λέω εγώ, που δεν αντέχω τα παιδία στις ταινίες… φαντάσου) έξυπνο σενάριο, παλιά βεβαία, δεν τα έπιανα όλα, τώρα νοιώθω πιο έξυπνος!!! Πρέπει να πω πάντως ότι ο Christopher Lloyd είναι μοναδικός ηθοποιός, κρίμα που δεν είναι πάρα πολύ γνωστός, είναι απίστευτος. Το μόνο αρνητικό που μπορεί να έχει αυτή η ταινία, είναι το ότι μπορεί να σε δυσκολέψει στο να την βρεις… εγώ απλά θα σου πω, ψάξε λίγο ακόμα, αξίζει!!!!!!!!
Αγαπημένη σκηνή : Τόσες πολλές, σχεδόν όλες, να πω την σκηνή, όπου ο Christopher Lloyd παρουσιάζετε στις οικογενείας τον παιδιών, υποδυόμενος και έναν άλλον χαρακτήρα ανάλογα την κατασκήνωση που αντιπροσώπευε… δεν υπάρχει!!!
Χειρότερη σκηνή : Όταν έσκασαν μύτη η μπαστουνόβλαχοι (τιμής ένεκεν στους ελληνικούς υπότιτλους!!!!) μπάτσοι!!!
Δες την : Γιατί είναι η απόλυτη καλοκαιρινή ταινία, που θα ήθελες να είσαι μέρος της, ακόμα και αν έπαιζες το παιδί χωρίς ατάκα, δεν έχει σημασία, αρκεί να είσαι εκεί, στον χαβαλέ και την τρέλα!!!
Μην την δεις : Μεγάλωσες και παίρνεις τον εαυτό σου πολύ στα σοβαρά, δες κουλτούρ - μουλτούρ να ησυχάσεις (ψώνιο!!!)
Με ποιον να την δεις : Με όλους τους φίλους σου, κυρίως αν οι φιλίες σας κρατάνε χρόνια, θα την απολαύσετε διπλά.
Μην την δεις με : Δεν ξέρω… θα ρίξω το φταίξιμο στην γιαγιά και τον παππού, καθότι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας, ίσως να μην τρελαθούν με μια ταινία που δείχνει πως περνάνε τα νιάτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου