fwto

Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Le Petit Nicolas

Υπόθεση : Ο μικρός Νικόλας είναι ένα χαριτωμένο αγόρι που ζει ήρεμα την ζωή του με την οικογένεια του και δεν θέλει τίποτα να ταράξει την ηρεμία του. Τα πράγματα όμως δεν πάνε όπως τα φαντάζεται, καθώς πιστεύει πως θα αποκτήσει ένα αδελφάκι. Προσπαθώντας να πείσει τους γονείς του, με τον δικό του τρόπο, ότι είναι μοναδικός, αυτός και η τρελοπαρέα του μπλέκουν σε φασαρίες. Ξεκαρδιστικά απρόοπτα και το απόλυτο χάος κυριαρχούν, όμως τον περιμένει μια μεγάλη έκπληξη που θα αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεται.

Γενικά : Νομίζω ότι έχω ξεκαθαρίσει τις απόψεις μου για τις ταινίες στις οποίες σημαντικό ρόλο παίζουν μικρά (ανόητα) παιδάκια. Σε αυτή την ταινία παίζουν στους βασικούς ρόλους τουλάχιστον οκτώ παιδάκια…. Τα λάτρεψα και τα οκτώ, τι να πω;;; Δεν έχω λόγια, θέλω να ξανά δω την ταινία, μου άρεσε πάρα πολύ, αστεία όσο δεν πάει, με μια δόση παιδικής αφέλειας, μια ταινία σκέτη γλύκα. Ο Maxime Godart, ο κινηματογραφικός Νικόλας είναι μαρκαν το πιο όμορφο και γλυκύτατο παιδί που έχω δει σε ταινία, ίσως και στην αληθινή ζωή. Μια γρήγορη ταινία, με απανωτές κωμικές σκηνές, με διαφορετικούς χαρακτήρες που θέλοντας και μη , τους λατρεύεις όλους, ακόμα και το καρφί της τάξης (η σκηνή ντυμένος κατσαρίδα και όλες εκείνες που λιποθυμούσε ήταν τρομερές!!!). Η δασκάλα της τάξης, καλοσυνάτη και ευγενική, ανέχεται τα πάντα! Όσο για τους συμμαθητές του Νικόλα, τι να πρωτογράψω; Ο Alceste, ο χοντρός της παρέας, συνέχεια με κάτι φαγώσιμο στο χέρι, η σκηνή που έκλεψε το μήλο, απίθανη. Ο Geoffroy, το πλουσιόπαιδο, καθημερινά με διαφορετικό κουστούμι, η σκηνή που ήταν ντυμένος εξωγήινος απλά θεϊκή. Ο Clotaire, ο αγαπημένος μου, τεμπέλης και κοιμήσης, η σκηνή που δείχνει το εσωτερικό του εγκεφάλου του με τα μηχανήματα, ξεκαρδιστική. Μια ευχάριστη guest εμφάνιση κάνει και ο Gérard Jugnot ο οποίος προσπαθεί να δημιουργήσει με τα παιδιά μια χορωδία, όπως ακριβός έκανε και στην ταινία ¨Τα Παιδιά της Χορωδίας¨. Δεν έχω τι άλλο να γράψω, μόνο θα πω πως είναι μια γλυκεία και αστεία ταινία που μας δείχνει τον κόσμο που ζούμε μέσα από τα μάτια ενός μικρού Νικόλα.


Αγαπημένη σκηνή : Επειδή δεν μπορώ να πω όλες… μάλλον μπορώ… Όλες, λοιπόν οι σκηνές μου άρεσαν, αλλά θα ξεχωρίσω αυτή στο ανθοπωλείο, ο καυγάς, τα μαραμένα τριαντάφυλλα και οι κάκτοι σε πτώση…. Τρομερή!!!!

Χειρότερη σκηνή : -


Δες την : Για χίλιους δυο λόγους, γιατί είναι αστεία, γλυκεία, νοσταλγική, συναισθηματική, με οκτώ αξιολάτρευτα παιδιά, με τρομερούς ενήλικες που κάνουν σαν μικρά παιδιά. Με μια πολύ καλή μουσική επένδυση που ντύνει όμορφα την ταινία, κωμικές σκηνές η μια πίσω από την άλλη. Απλά τέλεια!!!


Μην την δεις : Γιατί η ταινία διαρκεί μόνο μια και μισή ώρα, ενώ θες άλλες 2 ώρες για να την χορτάσεις.


Με ποιον να την δεις : Με την παρέα σου, θα γελάσετε πάρα πολύ, με την κοπέλα σου, την αδελφή σου και γενικά όλες τις γυναίκες της ζωής σου, θα δεις, θα κάνουν κάθε τρεις και λίγο: αχ! Τι γλυκό που είναι, θέλω και εγώ ένα…


Μην την δεις με : Με κάποιον ξινό φίλο σου… η μάλλον δες την και με αυτόν, να δούμε μήπως γλυκάνει λίγο αυτή η ξινίλα.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ShareThis